ภิญฑุอัปลัพศ์ : หน้า 69/189

ทราบวรรณนา 1. เรื่องภิญฑุอัปลัพศ์ [๑๐๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวสวัน ทรงปราถนาภิกษุ ฉัตทิศ ก็ตรัสพระธรรมเทนนิ่ว " สฤษฎ ตสนฺดิ" เป็นต้น. [เหตุทรงบัญญัติปีปฏิหาริษาอาพน] ความพิสดารว่า ในษมหนึ่ง เมื่อสนานจะอภิกษสัตตสฺ พิฑิ่่บอ้แซมแล้ว ภิกษุฉฑุอภิทภิกษ์ก็ตว่า "' พวกท่านงออกไป. พวกท่านแกว่่า, สนานะนันถึงแกว่าพวกผม," เมื่้ออภิกฺษพสสตร์สฺ พิฺกษีเหล่านั้นพูดว่า "' พวกผมจังไม่ยอมให้." (เพราะ) พวกผม ชอบแซวมไว้ก่อน" ดังนี้แล้ว จึงประทารภิกษุปะหลั้น. ภิกษุ สฺตราศึกฏิญาณธรปารฏิฺย, จึงร้องเสียงสั่น. พระศาสดา ทรงสับสนเสียงของภิกษุเหล่านั้น จึงตรัสถามว่า "อะไรนั่น?" เมื่้ออภิทยู่นั้นรนบุตว่า " เรื่องชื่อ" ดังนี้ แล้ว ตรัสว่า " ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จำเดิมแต่ นี้ ธรรมดาภิกษุไม่ ควรทำอย่างนั้น, ภิกษุใดทำ, ภิกษุผู้นั้นต้องอนุวัติชื่อ" ดังนี้ แล้ว ทรงบัญญัติอารหารทาสิกาบท ตรัสว่า " ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย * พระมหาบุญเลิศ ป. ช. ๔ วัดอมรินทร์ แปล พระออมภูมิ (จบ ป. ช. ๕) ตรวจแก้. ๑. ภิกษุมีพวก ๓, ๒. ภิกษุมีพวก ๑๓.