เรื่องสุปภูทุทธาศคะ : หน้า 64/189

ประโคม - พระธัมมปทุมีฉบับแปล ภาค ๕ หน้าที่ 62 ๑๒. เรื่องสุปภูทุทธาศคะ [๑๐๖] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในวิหารคฤหัสบดี ทรงปรารภถึง ศาสดา ทรงพระธรรมเทคนิคนี้ว่า "น อนุต- ลิกข น ม ุทุมพุชฌา" เป็นต้น. [เจ้าสุปภูทุทธะแกล้งนั่งปิดทางเสด็จพระศาสดา] ดำได้สำเร็จมา แล้วพระสุปภูพระองค์นั้น ผู้ภาวนาในพระ ศาสดาด้วยเหตุ ๒ ประการนี้ คือ พระสมณโคดมนี้ลูกสาวของเราออกบวชประการ ๑ ให้ลูกชายของบาวชแล้วยึดอยู่ในฐานะ แห่งผู้มีเวรต่อความประการ ๑, วันหนึ่ง ทรงกล่าวว่า "บัดนี้ เราจำไม่ได้พระสมณโคดมนี้ไปสู่วาสนาที่นิมิต" ดังนี้ ถึงปิด ทางเป็นที่สุดไป นั่งเสียบ้างในระหว่างทาง. ลำดับนั้น เมื่อพระศาสดามุ่งสูงมื่อมลแล้วดังนั้น พวกมหาลักทูลว่า "พระศาสดาดำมาแล้ว." ท้าวเธอ ตรัสว่า "พวกเจ้าน่าล่วงหน้าไปก่อน, จงบอกสมณะนั่นว่า 'พระ สมณโคดมองค์นี้ไม่เป็นใหญ่ว่าเรา' เราจำไม่ได้ทั้งสมณ โคดมนั้น" แม้ว่าพวกมหาลักทูลเตือนแล้ว ๆ เล่า ๆ ก็ประกับ นั่งรับสั่งอย่างนั้นแล. พระศาสดาไม่ได้หนทางจากสำนักงานของพระมาดาละ (ลุง) แล้ว จึง * พระมหาใหญ่ ป. ช. ๗ วัดกรมวาฬา แปล.