พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค ๕ พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 5 หน้า 122
หน้าที่ 122 / 189

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการอธิบายความหมายและคุณสมบัติของผู้ที่ปฏิบัติตามธรรม มุ่งเน้นถึงการสำเร็จธรรมในหลายมิติ เช่น ผู้สงบ ผู้ฝึก และพรหมจารี พร้อมทั้งการบรรลุอธิผลในหมู่สงฆ์ ทั้งนี้สอนให้เห็นถึงการละบาปและการทำลายกิเลสตามหลักธรรม.

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของผู้สงบ
-ความสำคัญของการฝึก
-ลักษณะของพรหมจารี
-การบรรลุอธิผลในสงฆ์
-การละบาปและกิเลส

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 120 เป็นต้น, ชื่อว่าเป็นผู้สงบ เพราะความสงบระงับแห่งร่างกายเป็นต้น, ชื่อว่าเป็นผู้ฝึก เพราะฝึกอินทรีย์, ชื่อว่าเป็นผู้เที่ยง เพราะเที่ยงใน มรรคทั้ง ๔, ชื่อว่าพรหมจารี เพราะประพฤติประเสริฐ, ชื่อว่าง อาชณาในสัตว์ทุกจำพวก เพราะความเป็นผู้มากเสียชองชายทางกาย เป็นต้นแล้ว, ผู้นั้น คือผู้เห็นปานนั้น อันบุคคลเรียกว่า ' พราหมณ์ ' เพราะความเป็นผู้มีบาปอันลอยล่องแล้ว ก็ได้, ว่า ' สมณะ ' เพราะความ เป็นผู้มีบาปอันสงบแล้ว ก็ได้, ว่า ' ภิกษุ ' เพราะความเป็นผู้มีกิเลส อันทำลายแล้ว ก็ได้โดยแท้." ในกลางสงฆา ชนเป็นอันมาก บรรลุอธิผลหลายหลาย มี โอกาสปัดผลเป็นต้น ดังนี้แหละ. เรื่องสนตติมหำนาย จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More