พระธีมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 47 : หน้า 49/189

ประโบค - พระธีมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 47 เด็กผู้เจริญทั้งหลาย นั้นคุณลาสิกา. พวกเจ้าจับมัน. ทันใดนั่น เด็กน้อยคนหนึ่ง จับซึ่งมั่งมั่นตรงออกมา รู้ว่า มันเป็นบุง จึงร้องขึ้น สาดไปบนกระหม่อมของหมอผู้ชูอยู่ไกล. รงค์ค้านคอหมออัดอย่างถนัด ให้สงความลั่นชีวิตในวันนั้นเอง. นายโกกะพรานสุนนี แม้ในกาลก่อนก็ประทุษร้ายต่อผูไม่ประทุษร้าย ถึงความมินาศแล้วอย่างนี้เหมือนกัน. พระาศดา ครั้งทรงนำอดีตบทานนั้นมาแล้ว เมื่อจะทรงสืบ อนุญัติแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถาว่า "ผู้ใด ประทุษร้ายต่อมนุษย์ไม่ประทุษร้าย ผู้ บริสุทธิ์ ไม่มีกลอสุดอั้น, บาปย่อมกลับถึงผู นั้นซึ่งเป็นคนพาลคนนั้นเอง เหมือนสุติฉะละเอียด ที่เขาชัดถวนถามไปฉนั้น." [แก้ภรรจ] บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า อุปปุรณสุด คือผู้ไม่ประทุษร้าย ต่อคนหรือด้อรรพัตว์. บทว่า นรสุ ได้แก่ สัตว์ บทว่า ทุสุคติแปลว่า ย่อมประพฤติผิด. บทว่า สุภกราคม ความดีเลย. แม้ว่า โปลส นี้ ก็เป็นชื่อของสัตว์นั้นเอง โดย อาการอื่น. บทว่า อนุญากสุด คือผู้ไม่มีมิกสฺด. คำว่า ปปูเจติ ตัดบทธ เป็น ปฏิ-เอติ (แปลว่า ย่อมกลับถึง). บทว่า ปฏิวิต เป็นต้น ความว่า รุ่งลี้ละเอียด อันบริบูรณ์