ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโบค - พระจันทร์ท่อตามิถอดแปล ภาค 5 - หน้าที่ 98
พราณสี ทำกิจต่าง ๆ มีตำข้าวและหุงต้มเป็นต้นเดียวกัน ปรนบิต
มาตราดิบ
ต่อมา มารดาบิดาของชอพูดขาวว่า "พ่อ เจ็บคู่สูญ เฉ่านั้น ทำงานทั้งในเรือน ทั้งในป่า ย่อมลำบาก มารดาบิดจึงนำหญิงสาวคนหนึ่งมาให้เจ้า" ถูกเขาหมาว่า "คุณแม่และคุณพ่อผมไม่ต้องการด้วยหญิงสาว เห็นปนนันั้น ผมก็จำรุ่งท่านทั้ง 2 ด้วยมือของผมเอง ตราบเท่าท่านทั้ง 2 ยังมีชีวิตอยู่" ก็อ้อนวอนเขาแล้ว ๆ เล่า ๆ แล้วนางหญิงสาวมา (ให้ปา)
[หญิงช่วยยุ่งผัวมารดาบิดา]
หญิงนั้น บำรุงแม่ผัวและพ่อผัวได้เพียง 2-3 วันเท่านั้น ภายหลัง ก็ไม่อยากเห็นท่านทั้ง 2 นั้นเลย จึงบอกสันว่า "ฉันไม่อาจอยู่ในที่แห่งเดียวกับมารดาบิดาของเธอได้" ดั่งนี้แล้ว ตื่นน (ต่าง ๆ นานา) เมื่อสามีฉันไม่เชื่อถื้อคำของตน ในเวลาสามปีไปภายนอก ถือเอาปอ กั้นปอ และฟองข้าวยาคู ไปเรียงไว้ในที่นั้น ๆ (ให้ครุ่งรังเลอะเทอะ) สามีมาแล้ว ด่านว่า "นี่ อะไร กัน" ก็อธว่า "นี้ เป็นกรรมของคนที่ผู้ขอผู้นี้" แก่ทั้ง 2 เที่ยวทำเรือนทั่วทุกแห่งให้สกปรก, ฉันไม่อาจอยู่ในที่แห่งเดียวกันกับแกทั้ง 2 นั้นได้.
[เชื่อเมื่อต้องเสียพ่อแม่]
เมื่อหญิงนั้น นับพ่ๅอยู่ในนั้น สัตว์ผู้เมื่อมีบำเพ็ญไว้แล้ว