การทำบุญเลี้ยงพระและจิตใจที่ดี พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 5 หน้า 37
หน้าที่ 37 / 189

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการทำบุญเลี้ยงพระและการดำเนินชีวิตตามหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า เมื่อตัวละครในเรื่องได้ดำเนินการสอนแนวทางการใช้ชีวิตที่มีความหมาย ที่สามารถนำไปปฏิบัติในรูปแบบต่างๆ เพื่อเสริมสร้างบุญบารมีและส่งต่อผลแห่งบุญไปยังผู้ที่ต้องการในสังคม นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงอุปนิสัยที่ดีในชุมชนและการแสดงความเคารพต่อพิธีแต่งงานที่ควรมีเกียรติและผูกพันกันในสังคม

หัวข้อประเด็น

-การทำบุญเลี้ยงพระ
-การแต่งงาน
-หลักธรรมคำสอนในพระพุทธศาสนา
-การส่งต่อผลบุญ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ข้อความในภาพคือ: "ประโคม - พระธรรมปิฏกอธิษฐานเปรียบภาค ๕ หน้า ๓๕ ควรถือเอา นุ่งผ้าเก่า ถือตะมือออกไปแตะเช้าตรู่เหมือนปู่สุ่มกับพวกนางทาสี ถึงที่นั่นแล้วได้ยืนคอยถามของนายพรานอยู่ แม้นายพรานก็ขับรถยนต์ออกไปแตะเช้าตรู่ ฝ่ายนายก็ดินตามหลังนายพรานนั้นไป เขาเห็นนายจึงพูดว่า "ข้าพเจ้าไม่รู้จักเจ้าว่า เป็นดีของผู้ซื้อโน่น, แม่เจ้าถามฉันไปเลย." นางตอบว่า "ท่านไม่ได้เรียกฉันมา, ฉันตามธรรมดาของตน, นางนั่งขับเกวียนของตนไปเกิด." เขาห้ามนุ่งแล้วว่า ๆ ดีียว. ครั้นนางพูดกับเขาว่า "อนการห้ามสิร้อนมาสู่บ้านของคนอมไม่ควร" นายพรานทราบการมาของนางเพื่อตนโดยไม่สงสัยแล้ว ได้อุ้มองค์ขึ้นเกวียนไป. [ กฎกฎมิตรมาตามในพระพุทธเจ้า ] ภายหลังวันหนึ่ง พระศาสดาทรงตรวจสวนสัตว์โลกในเวลาใกล้รุ่งทรงเห็นนายพรานกุฏิอันมีดวงกับบุคคลและสะใภ้ เข้าไปในเขตพระญาณของพระองค์ ทรงใคร่ครวญว่า "นั่นเหตุอะไหร่นอเธ?" ทรงเห็น อุปนิสัยแห่งโสดาปฏิมรรของชนเหล่านั้นแล้ว ทรงอุบาสและจิรว ได้เด็ดดไปที่วังองค์ของนายพรานนั้นแต่เช้าตรู่ วันนั้นแม่เนื้อสักตัวหนึ่งก็มีได้ตกบ่วง. ๑. ทำบุญเลี้ยงพระ และอุทิศผลบุญไปให้ผู้อื่น. ๒. จัดแจงแต่งงานให้มีเกียรติ."
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More