พระปิยมหาราชและการไม่เบียดเบียน พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 5 หน้า 75
หน้าที่ 75 / 189

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้กล่าวถึงคำสอนที่เชื่อมโยงกับพระปิยมหาราช โดยเน้นความสำคัญของการไม่เบียดเบียนผู้อื่น นอกจากนี้ยังมีการอธิบายเกี่ยวกับความสุขทั้งสามประเภทที่เกี่ยวข้องกับการไม่ละเมิดสิทธิ์ของผู้อื่น รวมถึงความหมายของสุขที่แท้จริงในโลกและปรโลกว่าเป็นสุขอันวิจิตรที่ไม่สามารถหาได้จากการกระทำที่ไม่ดี การไม่เบียดเบียนนั้นเป็นเส้นทางนำไปสู่ความสุขที่แท้จริงในชีวิตมนุษย์ ความเข้าใจนี้จึงสำคัญต่อการสร้างความสงบในสังคม

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการไม่เบียดเบียน
-แนวทางในการหาความสุข
-ความหมายของสุขในพระพุทธศาสนา
-พระปิยมหาราชและหลักธรรมการใช้ชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยคคฤ - พระปิยมหาราชถูกถามแปลภาค ๕ หน้า ๗๓ สัตว์ผู้เกิดแล้วหลาย เป็นผู้ไร้สุข, บุคคลใด แถวหาสุขแก่ตน, ไม่เบียดเบียน (ผู้อื่น) ด้วยถ่อนไม้, บุคคลนั้นจะไปแล้ว ย่อมได้สุข" [ แก่อรรถ ] บรรดาบทงเหล่านั้น สองท่า โมย ทาญา ทฤษฎี ความว่า บุคคล ใดย่อมเบียดเบียน (ผู้อื่น) ด้วยถ่อนไม้หรือด้วยวัตถุทั้งหลายมีก่อน ดินเป็นต้น. บาทพระคาถาว่า เปลอ โโล น ฉกด สุข ความว่า บุคคลนั้น ย่อมไม่ได้สุขสำหรับมนุษย์ สุขอันเป็นทิพย์ หรือสุขอีพระนิพพาน อันเป็นปรมัตถ์ (สุข) ในโลกหน่า. ในพระกาถา ๒ (มีความว่า) หลายท่าว่า เปลอ โโล น ฉกด สุข ความว่า บุคคลนั้น ย่อมได้สุขทั้ง ๓ อย่าง มีประการดังกล่าวแล้ว ในปรโลก. ในกลางบเทกษน่า เด็กเหล่านั้นทั้ง ๔๐๐ ตั้งอยู่ในโสตปิตดผล ดังนี้แล. เรื่องเด็กหลายคน จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More