ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระภิษุทู่ถูกฉอไหม้ ภาค ๕ - หน้าที่ 150
ณ ส่วนข้างหนึ่ง ปู่จิรอนไปแล้ว ลำดับนั้น ภุญหาสร (ของเธอ) รูปหนึ่ง แม้่อนจนอยู่ ก็ไม่สามารถจะให้เธอฉันได้ ภิกษุนันได้อดอาหารแล้ว
[ นางสิริมิ่งแก่วรม ]
ในเวลาเย็นวันนั้นเอง นางสิริมได้ทำกาลกริยาแล้ว พระราชาทรงส่งพระราชสาสน์ไปถวายพระศาสดาว่า "พระเจ้าข้า นางสิบันเรื่องนั้น จึงทรงส่งข่าวไปตำพระราชาว่า "กิจคือการเผาศพ" นางสิริมยังไม่มี พระองค์จงทรงรับอภาษนางสิริมั้นนอนในป่าช้าผิดแล้ว ให้ราชาไว้ใดยอมการที่และสนุกจะกินไม่ได้เกิด." พระราชาได้ทรงทำตามรับสั่งแล้ว สามวันล่วงไปแล้วความคลาด
ในวันที่ ๔ สิริรขึ้นพอแล้ว หมู่หนอนใต้ดอกกาบปากเงาแล้ว
ในวันที่ ๕ สิริรขึ้นได้แตกสลายกลายเป็นควันลอยนั่น พระราชไปพวก ราชบรรจุตกลองโมนาในพระนครว่า "เว็นเด็ก ๆ ที่เฝ้ารอเสี่ยใครไม่มาดุงสิริมาจะถูกปรับ ๔ กานปะ" และได้ส่ง (พระราชสาสน์) ไปสำนักพระศาสดาว่า "นัยว่า ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประธาน ของมงคุณนสิริมะ พระศาสดารับสั่งให้พระเกี้ยงแก่กิยุ ทั้งหลายว่า "เราทั้งหลายจะไปดูนสิริมะ." ภิกษุหนุ่มมึงนี้ไม่เชื่อฟังคำของใคร ๆ เลย ตลอด ๔ วัน อดอาหารนอนแช่ชั่วแล้ว
แล้ว ข้าวสวยในบาตรบ Surprise, สนิมก็ขึ้นในบาตร ลำดับนั้น ภิกษุสาหวัน จึงเข้าไปหาเธอแล้ว บอกว่า "ผู้มีอายุ พระศาสดา