ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคม - พระจัมปัทธูปฤกษาแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 151
เสด็จไปทอดพระเนตรนางสิรีมา " เธอเมื่อลูกความหวีแผลเผาอย่างนั้น กูลูกขึ้นได้โดยรวดเร็ว ในพระบทที่กล่าวว่า "สิรีมา" นั่นเองกล่าวามว่า "ท่านว่ายไรนะ" เมื่อกิญจะหตอบว่า "พระศาสดาจะเสด็จไปทอดพระเนตรนางสิรีมา ท่านจะไปด้วยไหม?" รีบรับว่า "ไปเถอะ" แล้วเท้าข้าวล้างมาตราสใส่ในถาด ได้ไปกับหมู่ภิญญ พระศาสดามีหมู่ภิญญ้อมอ้อมแล้ว ได้ประทับอยู่ใน ซ้างหนึ่ง ภิกษุณีสงี่ดี ดี ราชบริษัทกดี อุบาสกบริษัทกดี อุบาสกบริษัทกดี ได้ยืนอยู่ข้างๆ
[ ศพนวสิริมผู้เล่าโฉมาหาคำได้ ]
พระศาสดาตรัสถามพระราชว่า "นี้ใคร? มาหาพิร."
พระราชา น้องสาวหมอชีวก ชื่อสิรีมา พระเจ้าขั้น
พระศตด. นางสิรีมาหรือไม่?
พระราชา นางสิรีมา พระเจ้าขั้น.
พระศาสดา ถ้ากระนั้น ขอพระองค์ ได้โปรดให้ราชบุตรคิดลองโฆษณาในพระนครว่า "ใครให้ทรัพย์หนึ่ง จองานสิรีมไป.' พระราชาได้ทรงทำอย่างนั้นแล้ว ผู้ที่จะออกปลกว่า "ข้าพเจ้า หรือว่าเรา "แม้นคนนี้ก็ไม่มี. พระราชาดูลักษณะพระศาสดว่า "ชนะ ทั้งหลายไม่รับ พระเจ้าขั้น." พระศาสดาตรัสว่า "มหาพิร
ถ้ากระนั้น จงลดราคาลง (อีก) พระราชารับสั่งให้ทอดลองโฆษณาว่า "ใครให้ทรัพย์ ๕๐๐ จงเอาไป" ไม่รงเห็นใคร ๆ จะรับเอา จึงรับสั่งให้ทอดลองโฆษณาว่า "ใครให้ทรัพย์ ๒๕๐-๒๐๐-๑๐๐-๕๐-๐๕"