ประโบค - พระอัณสมาจารึกแปล ภาค ๕ : หน้า 30/189

ประโบค - พระอัณสมาจารึกแปล ภาค ๕ หน้าที่ 28 มหาชนถวายทานนี้ พวกมนุษย์ที่ข้าพระองค์ชักชวนแล้วในนั่นนั้น ได้ให้ข้าวสารเป็นต้นมากบ้างน้อยบ้าง ตามกำลังของตน ขอผลอันไ ้พวกองค์มีแก่หาผันเหล่านั้นทั้งหมดด้วย เศรษฐีได้ยินดังนั้น คิดว่า 'เรามาด้วยตั้งใจว่า 'พอมั่น เอ๋ยชื่อของเรานี้ก็สามารถนำข้าวสารเป็นต้นด้วยหยิบมือ ให้,' เราก็จาม่าบุญนี้ให้ตายา แต่บุญยัง ทำทุนให้รวบกันทั้งหมด แล้วกล่าวว่า 'ทานที่ชนเหล่าใดดวงด้วยทะนานเป็นต้นแล้วให้ดี ๆ ทาน ที่ชนเหล่านั้นก็เอาด้วยหยิบมือแล้วให้ดี, ขอละอันไพลาส จงมีเก็บบ เหล่านั้นทั้งหมด.' ถ้าเราจำไม่ให้บุญเห็นปานนี้ดอกไหมใช่รึ, อาชญา ของเทวเจ้าจักลงคลอนไศรีของเรา." เศรษฐีนี้หมอนองแทบเท่า ของอุปาสกนั่นแล้วกล่าวว่า "นาย ขอนายจอดโทษให้ผมด้วย" และขออุราบนั้นนามว่า "นี้อะไรกัน ? " จึงบอกเรื่องนั้นทั้งหมดด พระศาสตรานั่นกรีษยนั้นแล้ว ศราสมูชวนวายในทนว่า "นี้อะไรกัน?" เขากราบทูลเรื่องนั้นทั้งหมดตั้งแต่วินาที่แล้ว ๆ มา. [อยู่หม่ืนบุญว่านิดหน่อย] ที่นั่น พระศาสตราสามเศรษฐีนี้จึงว่า "นัยว่า เป็นอย่างนั้น หรือ ? เศรษฐี." เมื่อเขากราบทูลว่า "อย่างนั้น พระเจ้าข้า," ครีส ว่า "อูบาส คันชื่อว่าบู อันใคร ๆ ไม่ครตหมื่นว่า 'นิดหน่อย,' อุปคุลดาวทานแกก็ภูษสงฌ มีพระพุทธเจ้าขึ้นเราเป็นประธานแล้ว ไม่ควรดูหมิ่นว่า 'เป็นของนิดหน่อย,' ด้วยว่า บูฬุผู้มั่นติ ทำบุญ อยู่ ย่อมเต็มไปด้วยบุญโดยลำดับแน่แท้ เปรียบเหมือนภาชนะที่เปิด