ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอิฐมพุทธจุลฉบับแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 118
อย่างนั้นนั้นแล้ว ด้วยเครื่องบริหารที่พระราชทานมาฝ่า แล้วตรัสถามอีกว่า 'พ่อ เจ้เทียวทำอะไร ?' เมื่อลำพระองค์กล่าวว่า 'ข้าแต่สมดำเทพ ข้าพระองค์ทำกรรมอย่างนั้นนั่นแล' จึงตรัสว่า 'พ่อแม่มักไม่สมควรแก่เจ้า, เจ้ากำบนบรรดาเที่ยวไปลิขิต' แล้วได้พระราชทานที่เทียบด้วยมาลัยสร และในครั้งที่ ๑ พระราชทรงสับเสียงของข้าพระองค์แล้ว รับสั่งให้หา ตรัสถามว่า 'พ่อเจ้า เที่ยวทำอะไร ? เมื่อข้าพระองค์กล่าวว่า 'ข้าแต่สมดำเทพ ขาพระองค์ทำกรรมนี้แล' จึงตรัสว่า 'แน่พ่อ เมื่อลึกไม่สมควรแก่เจ้า' แล้วพระราชทานโภคะเป็นอันมาก และเครื่องประดับใหญ่ ทั้งได้พระราชทานช้างเชือกหนึ่งแก้ข้าพระองค์ ข้าพระองค์นั้น ประดับด้วยอากาศฤกทุกอย่าง นั่งบนคอช้าง ได้ทำกรรมของผู้ป่าวร้องธรรมสิน แปลทมิฬปี กลิ่นฉุนนี้ฟุ้งออกจากกายของข้าพระองค์นั้น กลิ่นอุบล ฟุ้งออกจากปาก ตลอดกลามประมาณเท่านั้น นี่เป็นกรรมที่พระองค์ทำแล้ว"
[ การปฏิพัทธ์นของมหาสันติทมิฬอามาตย์ ]
สันติทมิฬอามาตย์นี้น then ครับทูลบรรมร์ของคนอย่างนั้นแล้ว นั่งบนอากาศเทียว เข้าถื่อรด ปรินิพพานแล้ว เปลวไฟเกิดขึ้นในสรีระหน้าเนื้อและโลหิตแล้ว. ธาตุทั้งหลายดอกมะลีเหลืออยู่แล้ว. พระศาสดา ทรงคลี่ผ้าขาว. ธาตุทั้งหลายก็ตกลงบนผ้าขาวนั้น. พระศาสดา ทรงบรรจุฐานะนั้นแล้ว รับสั่งให้สร้างสุุปไว้ทางใหญ่ ๕ แพร่ง ด้วยทรงพระประสงค์ว่า "มหาชนไวแล้ว" จักเป็น