ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอึมปาอัญญาแปล ภาค ๕ - หน้า 32
ถึงแล้ว ถามหาสัยนั้น ได้ฟังความเป็นไปนั่นแล้ว ไปบอกแก่พวก
โจรว่า "ได้ยินวา พ่อค้าจักกลับคืนไปเรือนที่เดียว." พวกโจรฟัง
ค้านั้นแล้ว ได้ออกจากกันไปชมอรหันต์ท่านนั้น เมื่อพ่อค้านั้น
ชักช้าอยู่ โรงเหล่านี้จึงส่งรบใจไปในสำนักของหายแม่ก. หายแม่กนั้นรู้
ความที่พวกโจรชมอยู่ในที่นั้นแล้ว ก็แจ้งแก่พ่อค้าีอก.
พ่อค้ากล่าวว่า "แม่ในนี้นี้ ความขาดแคลน (ด้วยอะไร ๆ)
ของเราไม่มี เมื่อเป็นเช่นนี้ เราก็ไม่ไปข้างโน้นไม่ไปข้างนี้ จักอยู่
ที่นี่เฉล" ดังนี้แล้ว ไปสำนักของภูษาทั้งหลาย เรียกว่า "ท่านผู้
เจริญ" ได้ยินว่า พวกโจรประสงค์จะปล้นผม ชุมอยู่นั้นหนทาง
นอกจาก ผมก็ไม่ไปทั้งนั้นทั้งนี่ จักพักอยู่ที่ไหนแหละชั่วคราว;
ท่านผู้เจริญทั้งหลาย ประสงค์จะอยู่ที่นี่ก็อยู่ที่นี่ก็
ตามความพอใจของตน."
[ ภกฎูลาห่อพ่อค้ากลับไปเมืองลาวดี ] พวกภกฎูล่าว่าว่า " เมื่อเป็นเช่นนั้น พวกฉันจักกลับ," อำลา
พ่อค้แล้ว ในวันรุ่งขึ้น ไปสู่เมืองสวดี โดยบังคมนพราศดา
นั่งอยู่แล้ว.
[ สิ่งที่ควรระวัง ] พระศาสดา ตรัสถามว่า "ภกฎุทั้งหลาย พวกเธอไม่ไปกับ
พ่อค้ามีทรัพย์มากหรือ?" เมื่อพวกภกฎุนี้กราบทูลว่า "อย่างนั้น
พระเจ้า'ๆ พวกโจรชมอยูรถทางทั้ง ๒ ข้างพ้อ้องการปล้นพ่อค้าผู้