พระอภิธัมภิทุฐิ - หมายที่ 168 พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 5 หน้า 170
หน้าที่ 170 / 189

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการสนทนาระหว่างพระราชากับพระนางที่เกี่ยวกับการไม่เชื่อในคำกล่าวของกันและกัน พระนางพยายามอธิบายเหตุการณ์ในชุมน้ำ แต่พระราชากลับไม่เชื่อถือ ในที่สุดพระราชาต้องเข้าไปในชุมน้ำด้วยตนเองและเริ่มมีความเชื่อว่าความจริงมี ๒ ด้าน สิ่งที่พระนางกล่าวอาจมีความหมายที่ลึกซึ้งกว่า พระนางมิลลิยาบอกว่าพระราชานั้นเป็นคนโง่และได้ทำกรรมชั่วไปด้วย

หัวข้อประเด็น

-การถกเถียงระหว่างพระราชากับพระนาง
-ความเชื่อในคำพูด
-การกลับตัวกลับใจ
-การเข้าถึงความจริงในเหตุการณ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโคม - พระภิธัมภิทุฐิถวายแปลภาค ๕ - หมายที่ 168 พระราชา. ฉันเห็นเอง, ฉันจะเชื่อเถ้าไม่ได้, หญิงถ่อย จงฉิบหาย. พระนาง. ขอดะฝะปลอองสุภีพระนางปกกล้า ๆ ผู้ใดคู่หนึ่ง เข้าไปยังชุมนั้น ผู้เดียวเท่านั้น ก็ปรากฏเป็น ๒ คน แต่คู่ที่แดดทางพระแกล้นี้. พระราชา. เจ้าพุดไม่จริง หญิงชั่ว. พระนาง. พระเจ้าข้า ถ้าพระองค์ไม่ทรงเชื่อหนอฉัน, ขอเชิญพระองค์เสด็จเข้าไปยังชุมนั้นนั่น. หมอนันจะจิกแดดพระองค์ทางพระแกลนี้. พระราชิดจะเจลา จิงทรงเชื่อถืออ๋อคำของพระนาง แล้วเสด็จเข้าไปยังชุมน้ำ. ฝ่ายพระเทวีบั้นแตค ทรงยืนทอดพระเนตรอยู่ที่พระแกล ดูกว่า "มหาราชมิดเดลก" ชื่ออะไรนั่น. พระองค์ทรงทำสตามะกับบางแพ" แม่เมื่อพระราชาจะตรัสว่า "นางคู่เจริญฉันมิได้ทำกรรมเห็นปานนั้น " ก็พูดว่า "แม่หน่อมนต์เห็นเอง, หมอมนฉะเชื่อพระองค์มิได้." พระราชารงค์ดับคำนี้แล้ว ก็ทรงเชื่อว่า "ผู้เข้าไปยังชุมนั้น ผู้เดียวเท่านั้น กืย่อมปรากฏเป็น ๒ คนแน่." พระนางมิลลิยา ทรงกล่าวว่า "พระราชนี้ อันเราลงได้แล้ว ก็เพราะพระองค์โง๋เงลา, เราทำกรรมชั่วแล้ว, ก็พระราชนี้ เรากล่าวด้วยคำไม่จริง, แลแม้พระศาคน จักทราบกรรมนี้ ของเรา, พระอัครสาวกั้ง ๒ ก็อ ก็พระอิสิมาหสาวกก็ดี จักทราบ; ตายจริง เราทำกรรมหนักแล้ว." ทราบว่า พระนางมิลลิถัน์ ได้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More