พระผู้มาทำฏฐกถาแปล ภาค ๕ - หน้าที่ ๕๗ : หน้า 59/189

ประโยค - พระผู้มาทำฏฐกถาแปล ภาค ๕ - หน้าที่ ๕๗ บางหนึ่ง มีปฏิสนธิอันพระศาสดาทรงทำแล้ว (จิง) ทูลถามถึงเหตุที่ตนเห็นและที่ตนเองมาแล้วโดยลำดับ. แม้พระศาสดาก็ตรัสพยากรณ์แก่กุฎิ been that. โดยลำดับอย่างนี้. [ บูรพกรรมของกฎ ] "ภิญฑุทั้งหลาย กานั้นได้สวยงามที่ตนทำแล้วนั้นแหละ โดยแท้ ก็ในอดีตกาล ชาวผู้หนึ่งในกรุงพาราณสี ฝีกโคจรของตนอยู่ (แต่) ไม่อาจฝึกได้. ด้วยว่าโคของเขานั้นเดินไปได้หน่อยหนึ่งแล้วกินอนเสีย, แม้เขาจะให้ลูกขึ้นแล้ว เดินไปได้หน่อยหนึ่ง ก็กลิ่นอนเสียเหมือนอย่างเดิมนั่นแหละ. ชาวนั่น แม้พยายามแล้วก็ไม่อาจฝึกโค่นั้นได้ เป็นผู้คือนความโกรธรองจำแล้ว จึงกล่าวว่า 'บัดนี้เจ้ากำเนิดอย่างเต็ม่นัดนี้แล้ว' ทำโค่นั้นให้เป็นดุจฟ่อนฟางพันคอโค่นั้นด้วยฟางแล้วกุดูไฟ. โคุดไฟลอดตายในที่นี้เอง. ภิกษุทั้งหลาย กรรมอันเป็นบาปนั้น อนันททำแล้วในครั้งนั้น. เขาให้อยู่ในนรสิงหลนาน เพราะวิบากของกรรมอันเป็นบาปนั้น เกิดแล้วในกำเนิดกฎาคม ๓ ครั้ง (ถูกไฟ) ให้ตายายนอากาสอย่างนี้แหละ ด้วยวิบากที่เหลือ." [ บูรพกรรมของภรรยานายเรือ ] "ภิญฑุทั้งหลาย หญิงแม่นั่น เหลียวกรรมที่ตนทำแล้วเหมือนกัน. ก็ในอดีตกา หญิงนั้นเป็นภรรยาแห่งกูดบุคดิคนหนึ่งในกรุงพาราณสี ได้ทำกิจออย่างมีตัณหา ซื่อบ้า ปรุงอาหาร เป็นต้น ด้วยมือ