ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโฃค-พระบรมปฏิทินฉบับกวแปล ภาค ๕-หน้าที่ 49
๑๐. เรื่องพระดิสิสเณรผู้เข้าสุคณฑล*ช่างแก้ว* [๑๐๔
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเทศนา ทรงปรารภพระเดช ชื่อสัตย์สะผู้เข้าสุคณฑลช่างแก้ว ครัสพระธรรมเทวนิว่า"คงคมก อุปปชุนติ" เป็นต้น.
[ พระเจ้าสนทิโกศลส่งแก้วให้โยนาท่านเจียรใน]
ได้ยินว่า พระเกรงนั้นนั่น (ภัท) อยู่ในสุคณฑลของนายมนตรีกะ ผู้หนึ่งสิ้น ๑๒ ปี. ภรรยาและสามีในสุคณฑลตั้งอยู่ในฐานะเพียงมาตา และบิดา ปฏิบัติพระเกษะแล้ว.
อยู่วันหนึ่ง นายมนตรีก็กำลังนั่งนั่นเนื่องหน้าพระเดช. ในขณะนั้น พระเจ้าสนทิโกศล ทรงส่งแก้วส่งเดิมลงไป ด้วย รับสั่งว่า "นายช่างจงขัดและเจียรในแก้วนี้แล้วส่งมา." นายมนตรีรับแก้วนั้นด้วยมือทั้งสองโลหิต วางไวบนเขียงแล้ว ก็เข้าไปข้างในเพื่อสำอาง.
[แก้วนิ่มายนายช่างสนทิหาเอาไป]
ก็ในเรือนนั่น นกทะเรือนที่นั่งเลี้ยงไว้ยังอยู่. นกนั้นกลิ่นกินแก้ว มนั่นด้วยสำคัญว่าเนื้อ เพราะกลิ่นโลหิต เมื่อพระเดชกำลังหินอยู่เทียว. นายมนตรีมาแล้ว เมื่อไม่เห็นแก้วนึงจึงถามภริยา ธิดา