ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโบค - พระจํานําปฏิทินฉบับแปล ภาค ๕ - หน้า 94
[ เดียถึ๋ยจ้างวาจโจฆ่าพระเถร ]
เดียถึ๋ยเหล่านั้น ต่างรับรองว่า "อุทยนี้ใช่ได้" ทุกคนเป็น ผู้มีบทะอันเดียกัน ตกลงกันว่า "พวกเราจักทำกรรมอย่างใดอย่าง หนึ่ง ม่ำพระเถรนั้นเสีย" ดังนั้นแล้ว ชิกชวนพวกอุปถัมภ์ของตน ได้ทรัพย์พันหาปละ ให้เรียกหมู่โจรผู้เกี่ยวทํากรรมคืองำมาชุมมา แล้ว สั่งว่า "พระเถรชื่อหาโมคคลลาณะอยู่ที่กาฬสิน, พวกเจ้า ไปในที่นั่นแล้ว จงนําพระเถรนั้น" ดังนี้แล้ว ก็ได้หาไปนะ (แดกพวกโจร)
พวกโจร รับคำเพราะความโลกในทรัพย์ ตั้งไว้ว่า "พวกเราจัก ฆ่าพระเถร" ดังนี้แล้ว ไปปล่อยที่อยู่ของพระมหาโมคลลาณะนั้นไว้
[ พระเถรถูกพวกโจรขูบ ]
พระเถร ทราบความที่ผ่านมาเกิดพวกโจรเหล่านั้นล้อมแล้ว จึง ออกไปทางช่องลูกกูญแจหลีกไปเสีย ในวันนี้ พวกโจรนั้น มิได้ เห็นพระเถร, ในวันรุ่งขึ้น จึงปลอม (อีก)
พระเถรทราบแล้ว ก็ทำลายมณฑลออฟ้าหาไปส่อกาศ เมื่อเป็นเช่นนี้ ในเดือนแรกดีดี ในเดือนท่ามกลางดีดี พวกโจรยังยั้ย นั้น ก็มีได้อาจจับพระเถรได้, แต่เมื่อมาถึงเดือนสุดท้าย พระเถร ทราบภาวะคือการซักมาแห่งกรรมอันตนทำไว้แล้ว จึงมิได้หลบเลี่ยง พวกโจรไปจับพระเถรได้แล้ว ทุบกระดูกทั้งหลายของท่านให้ (แตกขึ้นเป็นชิ่นน้อย) ประมาณเท่ามัดข้าวสารหัก, ที่นั้น พวก