พระธัมมปทุมุปัถพุทธโลก ๕ - หน้าที่ 105 : หน้า 107/189

ประโยค - พระธัมมปทุมุปัถพุทธโลก ๕ - หน้าที่ 105 โอตต์ปะขึ้นได้ หมู่จีรวนั้น ถวายบังคมพระศาสดาแล้ว นั่ง ณ ที่สมควรข้างหนึ่ง ภิญทัพหลาย ทูลขอพระผู้มีพระภาค เพื่อให้ทรงประกาศเนื้อความนั้น ที่เป็น พระผู้มีพระภาค ทรงน้อมดีดินามมาตรัสว่า : [ บุรพกรรมของภิญทัพ ] " ได้ยินว่า ในนับศภากาล พระโพธิสัตว์ เถิดปฏิสันถโนในพระมรรคพระอรหันต์สีของพระเจ้าพาราชสี. ในวันขานพระนามของพระโพธิสัตว์นั้น มหาชนทั้งหลาย ขนานพระนามของพระองค์ว่า " มหิศาสุณมาร " พระกนิฐภูตาคาของพระองค์ ได้พระนามว่า " มหิศาสุณมาร " พระกนิฐภูตาของพระองค์ ได้พระนามว่า จันทกุมาร. เมื่อพระชนมของพระราชกุมารทั้ง ๒ นั้น สิ้นพระชนม์แล้ว พระราชกีทรงๆ สถานบรมศรีอื่นไว้ในตำแหน่งพระองค์รอแส นางแม่นั้น ประสูติพระราชโอรส (พระองค์หนึ่ง). ชนทั้งหลาย ขนานพระนามของพระโอรสนี้ว่า " สุริยญมาร. " พระราชาอดพระเนตรเห็นสุริยญมานั้นแล้ว ก็ทรงพอพระทัย คำ (พระราชานพร) ว่า " เราให้พรแก่ครของเธอ." ฝ่ายพระเทวีนั้นแกล คราบพูดว่า " หมอนั่นจัรกับเธอ ในเวลาที่ต้องการ" ดังนี้แล้ว ในนกที่พระราชโอรสเจริญวัยแล้ว ก็ทรงพระราชวัง " ขอเถอะ สมคิทพ พระองค์ได้พระราชทานพรไว้แล้ว ในเวลาที่บุตรของ หมอมั่นประสิตี. ขอพระองค์โปรดพระราชทานราชสมบัติแก่บุตร" ๑. แปลว่า กุมารผู้ชัดใส่ชุดครใหญ่ ฉบับอุปโรและสีหนพว่า มหิศากโม. ๒. แปลว่า น้องชาย.