ประชโฉค - พระครูมาปฏิญาณคำแปล ภาค ๕ - หน้า 82 : หน้า 84/189

ประชโฉค - พระครูมาปฏิญาณคำแปล ภาค ๕ - หน้า 82 เป็นผู้ชื่อว่าบรรลูพระนิพาน" ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงสนับสนิแสดงธรรม จึงได้ทรงภาษิตพระคาถาเหล่านี้ว่า "เธออย่าได้กล่าวคำหยามะใคร ๆ ชนเหล่าอื่นถูกเธอแล้ว จะพึงวาตตอบเธอ เพราะการกล่าวแข่งขันกันให้เกิดทุกข์ายถาญตอบ พึงถูกต้องเธอ ผิวเธออาจข้องคนไมให้วันไหวได้ ดังลังสถลที่ถูกกล่าวจบแล้วไซร้ เธอนั้นย่อมเป็นผู้บรรลุพระนิพาน การกล่าวแข่งขันกัน ย่อมไม่มีแก่เธอ." [ แก่สรณ] บรรดาบทเหล่านี้ หมว่า คณิธิ ความว่า อย่าได้กล่าวคำหยามะใคร ๆ คือแก่ตัวบุคคลผู้นั้น บทว่า อุตตา ความว่า คนเหล่าอื่นถูกเธอว่ากว่า "เจ้าพวกศึก" พึงกล่าวตอบคอธิบายอย่างนั้นเหมือนกัน บทว่า สารมาณอกา ขึ้นชื่อว่ากการกล่าวแข่งขันกันเกินกว่ากเหตุ นั้น ให้เกิดทุกข์ บทว่า ปฏิกรณ์กา ความว่า เมื่อเธอประหารผู้อื่น ด้วยอาญาอาญา มีอาวทางกายเป็นต้น อาญาเทอป เช่นนั้นและ พึงตกลงเหนือกระหม่อมของเธอ บทว่า สตะ เนรีว่า ความว่า ถ้าเธอยากทำตนไม่ให้หวั่น-ไหวได้ไงรึ.