พระอธิมิกนิทาน: การเรียนรู้และการพัฒนาทางธรรม พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 5 หน้า 158
หน้าที่ 158 / 189

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อพระศาสดาทรงปรารภถึงพระอธิษฐานและการเรียนรู้ของภิกษุ 500 รูปในสำนักของพระองค์ ซึ่งค้นพบว่าการเข้าไปสู่ป่ามีความสำคัญต่อการพัฒนาจิตใจและธรรมะของพวกเขา โดยมีการสอนการคิดวิเคราะห์เกี่ยวกับประสบการณ์ที่พบเจอ การรวมตัวกันและการกลับมาที่พระศาสดาเพื่อบอกเล่าประสบการณ์ที่ได้เรียนรู้ในป่าช้า พวกเขาเผชิญกับความไม่แน่นอน และต้องเข้าใจพฤติกรรมของยานิมนานี้ที่พระศาสดาได้ทรงสอนในเจตนาที่สูงส่ง.

หัวข้อประเด็น

-การศึกษาพระธรรม
-การพัฒนาตนเอง
-ความสำคัญของการเรียนรู้
-พระศาสดาและภิกษุ
-การตั้งสติในธรรมะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธัมนิททุุณแปล ฉบับ ๕ - หน้าที่ 156 ๔. เรื่องพระอธิมิกนิทาน ฯ [๒๒๐] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวส วัน ทรงปรารภพา ภิกษุสิ่งใจความสำคัญว่า ตนได้รับตรพระอธิษฐานผลหลายรูป ตรัสพระธรรมเทนนิว่า "ยานิมนานี้" เป็นต้น. [พวกภิกษุสำคัญผิด] ดังได้กล่าวมา ภิกษุ ๕๐๐ รูป เรียนธรรมฐานในสำนักพระศาสดาแล้ว เข้าไปสู่ป่า พากเพียรพยายามอยู่ ยังมาให้เกิดขึ้น แล้ว สัจจะว่า "กิจบรรพิธีของพวกเราสำเร็จแล้ว" เพราะคิลส ทั้งหลายไม่ฟังขึ้น จึง(กลับ) มาด้วยหวังว่า "จักราบทุกคุณที่ตน ได้แล้วแด่พระศาสดา." [พระศาสดากล่าวสำคัญผิดนั้น] ในเวลาที่พวกเธอถึงอุปประชุมชั้นนอกเท่านั้น พระศาสดา ตรัส กะพระอานนท์ว่า "อานนท์ งานน (เกี่ยว) ด้วยเราผูกภิกษุ เหล่านี้เข้าเฝ้า ยังไม่มี ภิกษุเหล่านี้ไปป่าช้าสิก(เสี่ยก่อน) กลับมาท่านนี้แล้วจึงค่อยเข้าเรา" พระเณรไปแจ้งความนั้นแก่ พวกเธอแล้ว. พวกเธอไม่พูดเลยว่า "พวกเราจะประโยชนะอะไร ด้วยป่าช้าสิ้น" คิดเสียว่าว่า "พระพุทธเจ้าทรงเห็นกาลไกล จักทรงเห็น (เหตุ) การณ์" ดังนี้แล้ว ไปสู้ป่าช้าสิ้นแล้ว เมื่อเห็นศพใน * พระมหาทองดำ ป. ธ. ๓ (ปัจจุบันเป็นที่ พระธรรมดิลก) วัดบรมนิวาส แปล.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More