ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคง - พระมงฺคลิสิทธิคุณแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 88
[ พระศกดีกลีทรงเห็นเปรื่องนั้น ]
พระศกดี เมื่อลตรคำเป็นต้นว่า " ภิกษุทั้งหลาย สาวก ของเรา เป็นผู้มีขันติอยู่หน" ทรงรับรองถ้อยคำของพระธาตแล้ว จึงตรัสว่า " ภิกษุทั้งหลาย เปรตุนั้น แม้เราได้เห็นแล้วก็พิมพ์น- สถานเหมือนกัน แต่เราไม่พูด เพราะคิดเห็นว่า 'ก็แสนเหล่าใคร ไม่พึงเชื่อคำของเรา ความไม่เชื่อนั้นของคนเหล่านั้น ก็เป็นไปเพื่อ หาประโยชน์ก็อาจจะไม่ได้' บัดนี้ เราได้โภคัลคะนะเป็นพยานแล้ว จึงได้พูด," อนิธิโกษกทั้งหลายพูดมบรรพกรรณของเปรตุนั้นแล้ว จึง ทรงพยากรณ์ (ต่อไป) ว่า
[ บรรพกรรณของชครเปรตุ ]
"ดังได้ยินมา ในกาลแห่งพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่ากัสสป เศษูชื่อว่ามุงคลู ภูมิพื้นด้วยแผ่นอิฐทองคำ ให้สร้างวิหาร ในที่ประมาณ ๒๐ อุลกะ ด้วยทรัพย์ประมาณเท่านั้นแล้ว ก็ไม่ทำการ ฉลองด้วยทรัพย์ประมาณเท่านั้นเหมือนกัน วันหนึ่ง ท่านเศรษฐีไป สู่สำนักพระศกดแมเชสเตอร์ เห็นโจรคนหนึ่งนอนเอ้ากกสาวะคลุม ร่างคลอดกิริยา ฯลฯ ทั้งมีเท้เป็นโคลน อยู่ในศาลากล้งหนึ่ง ใกล้ ประตูพระนคร จึงกล่าวว่า "เจ้าคนนี้ มีเท้่าเป็นโคลน คงจักเป็น มนุษย์ที่เวียนว่ายในเวลากลางคืนแล้ว (มา) นอน." [ กรรมว่าให้ลูงชัว์ โจรเปิดน้ารเห็นเศรษฐีแล้ว คิดในใจว่า "เอาเถอะนะ เราจัก