พระธัมมปทุมปฏิธารคำแปลภาค ๕ - หน้าที่ 15 : หน้า 17/189

ประโยค - พระธัมมปทุมปฏิธารคำแปลภาค ๕ - หน้าที่ 15 ได้ถึงความหมดสิ้นไปโดยลำดับ ด้วยประการอย่างนี้. [เศรษฐกิจจากตามมิติสามารถ] เศรษฐีนี้เป็นผู้อย่างนั้นแล้ว ก็ยังถวายทานแก่สงฆ์ร่อไป, แต่ไม่อาจถวายทำให้ประณีตได้. ในวันหนึ่ง เศรษฐี เมื่อพระศาสดารับสั่งว่า " คุณขดี กินทานในกระถาง ท่านยังอยู่หรือ ?" จึงกล่าวว่า " พระเจ้าข้า ทานในกระถาง ข้าพระองค์ถงให้ถว้ยู่ ก็แล้วทานมัน (ใช้) ข้าวปลายเกรียน มีบังสวะคุณเป็นที่ ๒." [เมื่อวิจิตผ่องใสทนที่ถวายเป็นของเลว] ที่นั้น พระศาสดา ตรัสกล่าวเศรษฐีว่า " คุณขดี ท่านอย่าคิดว่า เราถวาทนเศร้าหมอง, ด้วยว่ามืออธิษฐานีแล้ว, ทานที่บุคคลถวายแต่พระธรรรณตั้งหลายพระพุทธเจ้าเป็นต้น ชื่อว่าเศร้าหมองย่อมไม่ผิด, คุณขดี อีกประการหนึ่ง ท่านได้ถวายทานแต่พระอริยบุคคล ๘ แล้ว, ส่วนเราในกลเป็นเวลาามพรหมฑ์ กระทำชาวชมพูทวีปทั้งสิ้น ให้พักในนา ยงมาหาที่เป็นไปอยู่ ไม่ได้กายนโดยบุคคลอะไร แม่ผู้ซึ่งใครสาระนะ.. ชื่อว่าก็บในบุคคลทั้งหลาย ยกที่บุคคลจะได้ครอบครองนี้, เพราะเหตุนี้ ลั้น ท่านอย่าดื้อเลยว่า 'ทานของเราเศร้าหมอง' ดังนี้แล้ว ได้รับสาผลามสูตรแก่เศรษฐีขึ้นนั้น. [เทวดาห้ามเศรษฐีให้เลิกการบริจาค] ครั้งนั้น เทวดาซึ่งสถิตย์อยู่ที่ซุมประตูของเศรษฐี เมื่อพระศาสดาและพระสาวกทั้งหลายเข้าไปสู่เรือน, ไม่อาจจะครองอยู่ได้ อ. อง. นวก. ๑๙/๑๐๖