พระธัมม์ทัฬฆาแปล ภาค 5 : หน้า 145/189

ประโยค - พระธัมม์ทัฬฆาแปล ภาค 5 - หน้าที่ 143 สามี ก็คือที่เหลือยังมีอยู่ เราทั้งหลายก็มีนี้ด้วยวิธีที่สามเหล่านี้นะจะไม่รู้" ดังนี้แล้ว จึงไปสำนักของนางวิสายกล่าวว่า "แม่จ๋า คืนนั้นหลายปรากฏฌสนาม" เมื่อมานิจามาตอบว่า "คือสิน แม่ทั้งหลาย ถ้าเช่นนั้น งงทีก็สร้างเสร็จแล้วจึงออกไป" ได้ไปพร้อมนางวิสายกันนั้น ซ่อนสุราไปโดยอาการอันมิดชิด ดื่มเสีย (จน) เมาแล้ว เทียวไปในสวน. นางวิสายว่า คิดว่า "หญิงเหล่านั้นทำกรรมไม่สมควร ควรนี้ ถึงพวกเดียวก็ยังถึกดีนะได้ว่า" สาวกทั้งหลายของพระสมณโคดม คืมสุรา ย้อมเทียวไป" จึงกล่าวหาหญิงนั้นว่า "นี่แนะ แม่ เธอทั้งหลายทำกรรมไม่สมควร พลอให้กี้ดอับยศแค้นด้วย ถึงสามก็จะโกรธพวกเธอ บัดนี้ พวกเธอจันทอย่างไรกัน?" หญิงเหล่านั้นตอบว่า "แม่จ๋า ดิฉันทั้งหลายก็แสดงว่าว่าเป็นไข" นางวิสายจึงกล่าวว่า "ถ้าเช่นนั้น พวกเธอจับปรารถนาคู่ว่ากรรมของตน." หญิงเหล่านี้ไปถึงเรือนแล้ว ทำท่าลวางเป็นไข. ที่นั่นสามีของหญิงเหล่านั้นถามว่า "หญิงชื่อฉันและชื่อเธอไปไหน?" ได้ยินว่า "เป็นไข" ก็คำตอบได้ว่า "พวกนี้คือสิ่งที่เหลือเป็นแน่" จึงได้ทุบตีหญิงเหล่านั้นให้จงความเสื่อม. ในครามทรงพระแม่อิอีก หญิงเหล่านั้นอยากดื่มสุรารเหมือนอย่างนั้น จึงเข้าไปหานางวิสายา กล่าวว่า "แม่จ๋า โปรดพาคำไปชมสวนเกิด" ถูกนางห้ามว่า "แม่ไฉร่ว่าเธอทั้งหลายกระทำให้อжоปเทกแก้ฉัน, ไปเองเถอะ, ฉันจะไม่พาเธอทั้งหลายไปนะ ได้พูดเอาไวว่า