พระธัมม์ ทัณฑ์ถูกแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 136 : หน้า 138/189

ประโยค - พระธัมม์ ทัณฑ์ถูกแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 136 กาลนี้ ได้ออกปฏิสันในกระดูกปฎิญาณของพระสารีบุตรเถอะ ในเมืองสาวัตถี [ นายกัตดกะ ไปกิจในเมืองสาวัตถี ] ครั้งนั้น มารดาของท่านกัน ได้ครรภ์บริหารแล้ว โดยล่วงไป ๒-๓ วัน ก็เกิดแพ้งว่า " โอหนอ เราถวายโภชนามีรส ๑๐๐ ชนิดแก่พระสารีบุตรเถอะพร้อมด้วยภิกษุ ๕๐๐ รูป นุ่งผ้าย้อมฝาดแล้ว ถือขันทองนั่งอยู่ ณ ท่าอาสนะ พึงบริโภคภัตที่เหลือเดนของภิกษุทั้งหลายนัน " ดังนี้แล้ว ทำตามความคิดนั้นแล บรรเทาความแพ้พ่องแล้ว นางแม่ในมงคลอัน ฯ ถวายทานอย่างนิ่มนวลกัน คอลอดบุญแล้ว ในวันที่ชื่อ จึงเรียกพระเถระว่า " จงให้สิทธาบทธนุกูลานฉันท์ " ท่านผู้จริญ พระเถระว่าระว่า " เด็กนั้นชื่อนี้อะไร ? " เมื่ อมวาดของเด็กเรียนว่า " ท่านผู้จริญ จำเดิม แต่ลูกชายของฉันคือปฏิสนธิ นี้ ชื่อนี้ว่า " สุขุมารา " นั่นแหละ จักเป็นชื่อของเด็กนั้น " จึงถือเอาคำั้นนั้นแหละ เป็นชื่อของเด็กนั้น ได้ให้ลาคาบนแล้ว ในกาลั้น ความคิดได้เกิดแก่มารดาของเด็กนั้น อย่างนี้ว่า " เรา จักไม่ทำลายอธิษฐานของลูกชายของเรา " แม่นกกลมคลั่งหลาย มิมองคลเจาะดูเด็กคันนั้นเป็นต้น นางก็ได้ถวายทานอย่างนั้นเหมือนกัน [ สุขุมารบรรพชา ] ผ้าสวมธารา ในเวลามืออายุ ๑ ขวบ ก็พูดว่า " คุณแม่ ผม อยากบวชในสำนักของพระเถระ " นางตอบว่า " คิละ พ่อ แม่จัก