ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระบำปัถุกถฉบับแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 144
นี้นี่ พวกฉันจับไม่ท่าอย่างนั้น " แล้วเข้าไปนานวิสาขานั้นพูด
ใหม่ว่า "แม่เจ้า ฉันทังหลายประสงค์จะทำพุทธบูชา ของพา
ฉันทังหลายไปบริหาร" นางจึงพูว่า "แม่แม่ มันนี้ สมการ
(แก้), เธอทังหลายงปิดฉงเตรียมตัวเองเถอะ, หญิงเหล่านั้นให้คน
ถือของหอมมีระเบียบดอกไม้เป็นต้นด้วยผอบ หีบของมีกสรเงส้น,
ดูดำมือ ซึ่งเต็มด้วยสุรา ด้วยมือทั้ง ๒ คุลมผืนใหญ่เข้าไปนานง
วิสาขาแล้ว เข้าไปบริหารพร้อมกับนางวิสาขานั้น นั่ง ณ ส่วนข้างหนึ่ง
ดื่มสุรา ด้วยขวดอันมีฐานดูดก้มบนเองแล้ว หีงขวดเสีย นั่ง
ตรงพระพักตร์พระศาสดาในโรงธรรม. นางวิทาขากราบทูลว่า "พระ
เจ้าข้า ขอพระองค์ทรงแสดงธรรมแก่หญิงเหล่านี้." ฝายหญิงเหล่า
นั้น มีตัวสั้นเทืือยอยู่ด้วยทุกมิติ เกิดความคิดขึ้นว่า "เราทังหลาย
จับฟ้อน จับขบ. "
[ เทวุตตรมารบันทาดให้แสดงกายวิภาคแต่ไม่สำเร็จ ]
ลำดับนั้น เทวดาดังนี้ ซึ่งบ่งเนื่องในหมู่นำ คิดว่า "บัดนี้
เราจักสิ้นเสรีระของหญิงเหล่านี้แล้ว" จึงแสดงประกายอันแปลก
ตรงพระพักตร์พระสนโคดม" แล้วเข้าส่งในสรีระของหญิงเหล่า
นั้น บรรดาหญิงเหล่านั้น บางพวกจะเริ่มปรบมือหัวเราะ, บางพวก
เริ่มจะฟ้อน ตรงพระพักตร์ของพระศาสดา. พระศาสดา ทรงรำพึงว่า
"นี่อย่างไรกัน?" ทรงทราบเหตุนี้แล้ว ทรงดำรัสแล้ว "บัดนี้
เราอ่านไม่ให้หวาดหวั่นฟังเนื่องในหมู่มาได้ช่อง. เพราะเมื่ออำเพ็ง
บามิดดลดอกกาลเท่านี้ ก็หาได้บำเพ็ญเพียรจะให้ทวนผู้บัป