พระจันทร์ที่ถูกถ่าแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 132 : หน้า 134/189

ประโยค - พระจันทร์ที่ถูกถ่าแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 132 แสดงตนนี้อยู่ข้างหน้าแห่งนายภัทอัครนันนันแนล [นายภัทอัครฯถอดถอนพระปัจเจกพุทธะ] นายภัทอัครนั้น เห็นพระปัจเจกพุทธเจ้าแล้ว คิดว่า "เรา ได้ทำการรับบาตรในเรือนของคนอื่นถึง ๓ ปี ก็เพื่อประโยชน์แก่กัณฑ์ภาคเดียว เพราะความที่เราไม่ได้ไหว้ในกาลก่อน, บัดนี้ ภัทรนี้ ของเราพึงรักษาเราเพียงวันหนึ่งคืนหนึ่ง, ก็ถ้าหากถอดถอนนั้น แก่พระผู้เป็นเจ้า, ภัทรรักษาเราไว้ใช้พันโกลกันต์เดียว เราจัก ถอดถอนนั้นแก่พระผู้เป็นเจ้า." นายภัทอัครฯถอดถอน ทำการรับ ข้างตลอด ๓ ปี ได้ถอดถอนแล้ว ไม่ทันวางภัทรแม้ก่อนเดี่ยวในปาก เบรรทาความอยากแล้ว ยกถอดภัทรขึ้นเองทีเดียว ไปสำนักของ พระปัจเจกพุทธเจ้า ให้ถาดในมือของคนอื่นแล้ว ไหว้ด้วยบูชาค- ประคองผ้าแล้ว เอามือจับขวดคุ้ม เอามือกล่อมลงใน บาตรของพระปัจเจกพุทธเจ้านั้น พระปัจเจกพุทธเจ้าได้เอามือปิด บาตรเสีย ในเวลาที่ถอดถอนเหลืออยู่ถึงหนึ่ง. ครั้งนั้น นายภัทอัครฯกล่าวนั้ นเลียวนว่า "ท่านอรบ ภัทร ส่วนเดียวนั้น ผมไม่อาจพ่อจะแบ่งเป็น ๒ ส่วนได้, ท่านอย่า สงเคราะห์ผมในโลกนี้เลย, ของทำการสงเคราะห์ในโลกนี้แล้ว ผมถอดถอนหมดทีเดียว ไม่ให้เหลือ." [ทานที่ถอดถอนมิเหลือมีผลมาก] จริงอยู่ ทานที่บุคคลถอดถอนมิเหลือไว้เพื่อคนแม้แต่ one สองชื่อว่าทานไม่มีส่วนเหลือ, ท่านน้อยอิ่มมีผลมาก. นายภัทอัครฯนั้น