ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 114
ประนิพพาน.''
มหาชน ได้ฟังพระดำรัสของพระศาสดา ผู้นำสงคราสกับพระเกาะอยู่.
[คน ๒ พวกมีความคิดต่างกัน]
บรรดามหาชนเหล่านั้น พวกมิฉาทิฎฐิ คิดว่า "ท่านทั้งหลายจงดูกรยาของพระสมณโคดม พระสมณโคดมนี้ ย่อมพูดสักแต่ปกเท่านั่น ได้ยินว่า ในวันนี้ สังฆมิทตหามาตรนั่น มันบำรสาอย่างนั้น แต่งตัวอุปะกติ ฟังธรรมในสำนักของพระสมณโคดม นั้นแล้ว ถ้าพรินิพพาน ในวันนี้ พวกเราจักจับผิดพระสมณโคดมนั่นด้วยมุสาวาท.''
พวกสมัมาภิฎิ คิดว่า " น่ะอิฎฐรย์ พระพุทธเจ้าทั้งหลาย มือนามภาพมาก, ในวันนี้ เราทั้งหลาย จักได้กรรไกรของพระพุทธเจ้า และการเอื้อกรายของสันติเมมามตรนั่น."
ส่วนสันติเมมามตรน เล่นน้ำตลอดวันที่ท่าอาบน้ำแล้ว ไปสู่ฎายน นั่งที่พื้นโรงอร.
[หญิงน้ำฟ้อนเป็นลมตาย]
ฝ่ายหญิงนั้น ลงไปในท่ามกลางที่คนรับ เริ่มจะเสดงความฟ้อนและการขับ, เมื่อบางเสดงการฟ้อนการขับอยู่ในวันนี้ นามีพิษเพียงดังศาสตราเกิดขึ้นแล้วในกายในท้อง ได้คลี่เนื้อหย่อนแล้ว เพราะความที่นางเป็นผู้มีอาการน้อยถึง ๓ วัน เพื่อแสดงความอ่อนแอแห่งสรรระ. ในทันทีทันใดนั่นเอง นางมีปาปะอ้าและตาเหลือก ได้