เรื่องอนาถบิณฑิกเศรษฐี : หน้า 16/189

ประโบค-พระธรรมปาฐิโตภูมิพลี่ภาค ๕ หน้า 14 ๔. เรื่องอนาถบิณฑิกเศรษฐี [๕๙] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารภเศรษฐีชื่ออนาถบิณฑิกะ ตรัสพระธรรมเทคนิคว่า "ปะโป ปสุสติ ภุทธ" เป็นคํา. [ท่านเศรษฐีบำเพ็ญภัทรสมเด็จเป็นนิจย] ความคิดสารว่า อนาถบิณฑิกเศรษฐี ส่ายทรัพย์ดัง ๕๕ โกฏิ ในพระพุทธศาสนาเฉพาะวิหารเท่านั้น เมื่อพระศาสดาประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ไปสู่วิหารใหญ่ ๓ แห่งทุกวัน ก็เมื่อไป คิดว่า "สามเณรก็ดี ภิกษุหนุ่มก็ดี พังแลดูแม้ของเรา ด้วยการนี้ว่าเศรษฐีนี้คืออะไรบ้าง" ดังนี้ ไม่เคยนับผู้ถือว่าสมบัติปล่าไปเลย เมื่อไปเวลาเช้าให้คนถือข้าวต้มไป บุรีโภคากรเช้าแล้ว ให้คนถือเอาสำทั้งหลายเน่าขึ้นเป็นต้นไป ในเวลานั้น ให้ถือวัตถุต่าง ๆ มีระเบียบอกไม้ ของหอม เครื่องอุปไล่และผ้าปันต้นไปสู่พระ, ถวายทาน รักษาศีล อย่างนี้ทุก ๆ วันตลอดกาลเป็นนิจทีเดียว. [การหมดสิ้นแห่งทรัพย์ของท่านเศรษฐี] ในกาลต่อมา เศรษฐี ย่อมถึงความสิ้นไปแห่งทรัพย์ ทั้งพวกพากันยกยูกันนี้เป็นทรัพย์ ๑๙ โกฏิจากเมืองเศรษฐีนี้ เมืองเศรษฐีเป็นสมบัติแห่งตระกูลของเศรษฐี ที่ฝังวัดไว้ในฝั่งแม่น้ำ เมื่อฝัง พังลงเพราะน้ำ (เฌา) ก็ลงงิ้มมหาสมุทร. ทรัพย์ของเศรษฐีนน. * พระมหาอุ ค. ๓ วัดจารนิวาสวิหารแปล.