พระมัธยมทิฎฐูฉกฉพา ภาค ๕ - หน้าที่ 145 : หน้า 147/189

ประโยค - พระมัธยมทิฎฐูฉกฉพาแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 145 เนื่องในหมู่มรรคได้ช่องไหม " เพื่อจะให้หญิงเหล่านั้นสังเวช จิงทรงเปล่งพระระลึกจากพระโลมาระหว่างพระโบสถ์ ทันใดนั้นเอง ความมืดมน อนุภาร์ได้ผ ังแล้ว หญิงเหล่านั้น ได้หวาดหวั่น อันตรภัยขอถาม แล้ว ด้วยเหตุนั้น สุราในท้องของหญิงเหล่านั้นจึงสร้างคลายไป พระ ศาสดาทรงหายไป ณ บัลลังก์ที่ประทับนั่ง ประทับยืนอยู่บนยอดเขา สันนิษฐาน ทรงเปล่งพระระลึกจากพระอุณาโลม. ขณะนั้น แสง สว่างได้มีเหมือนพระอันตรขึ้นตั้งพันคง ลำดับนั้น พระศาสดา ตรัสเรียกหญิงเหล่านั้นมาแล้ว ตรัสว่า " พวกเธอ เมื่อมาสังก์ ของเรา ประมาณแล้วมา หาว่าไม่ เพราะความประมาณของพวก เธอนั้นเอง เทวดาซึ่งมันเนืองในหมู่มรรคจึงได้ช่อง ให้พวกเธอทำ กายภาริ มีหัวราษเป็นต้น ในที่สุดไมล์สมควรทำภารกิจมีหัวราษเป็นต้นในด้านนี้ พวกเธอทำการอาศตะ เพื่อมุ่งให้โรงะเป็นต้นดั้นไป จงควร" ดังนั้นแล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า " เมื่อโลกสันนิษฐานอันไฟลุกโพล่งอยู่เป็นนิติย์, พวกเธอจะยังรำรีง บนึงอะไรกันหนอ ? เธอทั้งหลายอันความมืดปลดคลุมแล้ว ทำไม จึงไม่แสวงหาประปีปล่า?" [ แก้รอรา ] ความยินดี ชื่อว่า อานนท์ ในพระคาถานั้น พระผู้มีพระ ภาคตรัสเป็นคำอธิบายไว้ดังนี้ว่า " เมื่อโลกสันนิษฐานอันไฟ ๙ อย่าง