พระธัมม์ทัฬ ภาค 5 - หน้า 153 พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 5 หน้า 155
หน้าที่ 155 / 189

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้นำเสนอแนวคิดในพระธัมม์ทัฬ ภาค 5 หน้า 153 โดยพูดถึงการมีแผลทางกาย การบริหารอารยบถ และการอดทนของบุคคล เป็นการแบ่งปันวิธีการที่มีประสิทธิภาพในการต่อสู้กับความแปรผันและความไม่แน่นอนในชีวิต เหตุการณ์ต่างๆ เกิดขึ้นเป็นประจำในชีวิต เช่นเดียวกับธรรมที่จบลงในเทศนา ธรรมภิสมัย ได้มีพระภิกษุจำนวนมากได้รับความรู้จากเทศนา ทำให้เข้าใจถึงความสำคัญของการเข้าถึงธรรมชาติของความคิดในแต่ละเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น.

หัวข้อประเด็น

-อรุกข์
-สมุจสิทธิ
-อาจตุร
-พุทสะกูปปิ
-ธรรมภิสมัย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธัมม์ทัฬ local/แปล ภาค 5- หน้า 153 เป็นต้น. บทว่า อรุกข์ คือ มีกายเป็นแผล ด้วยสามารถปลุกแผล ทั้ง 5. บทว่า สมุจสิทธิ คือ อันกระดูก ๑๐๐ ท่อนยกขึ้นแล้ว. บท ว่า อาจตุร ความว่า ชื่อว่าเป็นไปประจำ เพราะความเป็นสถานที่ ต้องบริหารด้วยอารยบถเป็นต้นทุกเวลา. บทว่า พุทสะกูปปิ ได้แก่ อันมหาชนรุ่นคิดแล้วโดยมาก. บทวา พระคาถาว่า ยสุต นฤติ รัฐ จิตติ ความว่า เธอทั้งหลายจงอดทนพอที่ไม่มีกายยังยืน หรือ ความมั่นคง มีความแปรเปลี่ยรียวแรงและกระจัดกระจายไปเป็นธรรมดา โดยส่วนเดียวเท่านั้น. ในเวลาจบเทศนา ธรรมภิสมัยได้มแล้วแก่สัตว์ ฯ หมื่น ๔ พัน ภิกษุแม้นั้น ก็ได้ฉ่อยในโศลาปติผล ดังนี้แล. เรื่องนางสิริมา จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More