บทพระธรรมทัศจูรภแปล ภาค ๕ พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 5 หน้า 125
หน้าที่ 125 / 189

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้ พระศาสดาได้ตรัสถึงการปล่อยวางความเกี่ยวข้องที่คอยขวางทางการเจริญสติและการเข้าถึงพระอรหัต ทรงชี้ให้เห็นว่าเมื่อใช่ให้เข้าใจถึงความจริงแล้ว ความทรงเกี่ยวข้องจะหายไป โดยผู้ที่มีศรัทธาและความเพียรจะสามารถหลุดพ้นจากทุกข์ได้ ดังนี้ได้มีการสอดแทรกคำสอนที่เกี่ยวข้องกับคุณธรรมและวิธีการพัฒนาจิตใจ ไปสู่การบรรลุอารมณ์สูง.

หัวข้อประเด็น

-การละเว้นความเกี่ยวข้อง
-เส้นทางสู่พระอรหัต
-คำสอนของพระศาสดา
-คุณธรรมและวิธีพัฒนาจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธัมม์ทัศจูรภแปล ภาค ๕ หน้าที่ 123 ผมจิงไป แต่บันดี ผมตัดความเกี่ยวข้องได้แล้ว เพราะฉะนั้น ผมจึงไม่ไปสำนักอาจารย์." พวกกฤษฏีกาชูเรื่องราวแต่พระตะกาศว่า "" ขันธ์พระองค์ ผู้เจริญ พระปีโลดเกะจะอ้างพระอรหัตผล." พระศาสดา. เธอช่าวอย่างไรเล่า? กิณูทั้งหลาย. พวกกฤษฎี. เธอกล่าวคำชื่อดี พระเจ้าข้า. พระศาสดา ทรงสอดำคันนั้นแล้ว ตรัสว่า " ถูกละ กิณู ทั้งหลาย บุตรของเรา เมื่อความเกี่ยวข้องมีอยู่ จงไปสำนักอาจารย์, แต่บัดนี้ ความเกี่ยวข้องเธอได้คลายแล้ว, เธอห้ามด้วยตนเอง บรรลุ พระอรหัตแล้ว" ดังนี้แล้ว ได้ทรงภาษิตพระกาถาเหล่านั้นว่า "บรรพูดห้ามอวดรู้ด้วยพระปิตัวย่อ น้อยคณะ มีในโลก, บุคคลใด กำจัดความหลับสนอยู่เหมือนมิจฉาดลบแล้วไม่ให้คุณ คนคนนั้น หา ได้ยาก. ท่านทั้งหลายของมีความเพียร มีความ สลดใจ เหมือนมิจฉาดลบตามดีแล้ว (มี ความมักบ้บั้น) นะนั้น. ท่านทั้งหลายเป็นผู้ ประกอบด้วยศรัทธา ศีล วิริยะ สมาธิ และ ด้วยคุณเครื่องวิจัยอิทธิธรรม มีวิชาชนะจรรยา ถึงพร้อม มีสิ้นมานะ จักจะทุกข์อันมีประมาน ไม่น้อยนี้ได้."
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More