ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคคต - พระอึมปตีฏีกาแปล ภาค ๕ - หน้าที่ ๕๖
ถิ่นที่ประสงค์แล้ว จึงพากันลงจากเรือหลังกไป
[ ภาค ๓ รูป อาหาร ๓ วันในเง่า ]
ภิกษุ ๓ รูปขึ้นพาหนึ่ง ไปจากปัจฉิมจนบ เพื่อเลิกการเผา
พระศาคตา เวลเย็น เข้าไปสู่วัดแห่งหนึ่ง แล้วถามยังที่พัก ถ้าในถ้ำ
แห่งหนึ่ง มีเตียง อยู่ ๓ เตียง, เมื่อภิกษเหล่านั้นได้ดำน่านและ นอนบน
เตียงนั้นแล้ว, ตอนกลางคืน แผ่นหินเท่าเรือ่นออกคลียงลงมาปิดประตู
ถ้าไว้ พวกภิกษเจ้าอลิ่นกล่าวว่า “ พวกเราให้นี้ถึงก็ภิกษุ
อาคันตุกะ, ก็แผ่นหินใหญ่นี้ ได้รับปิดประตูถูกเสียแล้ว. พวกเราจัก
นำแผ่นหินนั้นออก ” แล้วให้ประชุมพวกมนุษย์จากบ้าน ๓ ตำบลโดย
รอบ แม้พยายามอยู่ ก็ไม่อาจงั้นแผ่นหินนั้นให้ย่อนออกจากที่ได้
แม้พวกภิกษุเข้าไป (อยู่) ในภาย ก็พยายามเหมือนกัน
แม้เมื่อเป็นเช่นนั้น ก็ยังไม่อาจให้แผ่นหินนั้นย่อนให้คลอด ๓ นอนไ ด้สวย
ทุกข์ใหญ่แล้ว. ในวันที่ ๓ แผ่นหินก็ได้กลับคลี่ออกไปเอง. พวกภิกษุ
ออกไปแล้ว คิดว่า “ บาปของพวกเรานี้ วันพระศาคตเสียแล้ว
ใครเล่าจักรู้ได้, พวกเราจักลุ่ลามพระศาคต ” ดังนี้แล้ว ก็พากัน
หลีกไป
[ พวกภิกษุถูกถามถึงกรรมของตนและผู้อื่น ]
ภิกษุเหล่านั้น มาบรรจบกันกับภิกษุพวกก่อนในระหว่างทาง
รวมเป็นพวกเดียวกันเข้าเฝ้าพระศาคต ถวายบังคมแล้วจึง ณ ส่วน