พระพิมพ์ปฐมกัณฑ์แปล ทศ ๕ - หน้าที่ 97 : หน้า 99/189

ประโบค - พระพิมพ์ปฐมกัณฑ์แปล ทศ ๕ - หน้าที่ 97 [ พวกเดือดดาลและพวกโจรฉกลงโทษ ] พระราชาทรงรับสั่งให้บรรสมนะเปลือกประมาณ ๕๐๐ แล้วให้ผึ่งไว้ในหุลประมุกเพียงสะดือที่พระราชหลวง รวมกับโจรทั้ง ๕๐๐ คน ให้ถลกด้วยฟางแล้ว ก่อไฟ (เผา) ครั้งทรงทราบว่าพวกเหล่านั้นถูกไฟไหม้แล้ว จึงรับสั่งให้ได้ด้วยไขเหล็กทำพวกนั้นทั้งหมดให้เป็นท่อนและหาท่อนมีได้ รับสั่งให้ทำการเสียหลาวไว้ในโจร ๔ คน [ พระฤทธิถึงสมควรแก่มรของตน ] ภิกษุทั้งหลาย สนทนากันในโรงธรรมว่า "น่าสงสารจริง พระมหาโมคลานนะ มรณภาพ" ไม่สมควรแก่ตน." พระศาสดาเสด็จมาครับว่า "ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ พวกเธอองค์ประชุมกันด้วยอะไรกันหรือ?' เมื่่อกันอยู่ลั่นนั้น กราบบูชา ว่า "ด้วยกฤตอชื่อใน พระเจ้าข้า" ดังนี้แล้วตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย โมคลานนะ มรณภาพไม่สมควรแก่อตภาพนั้นๆ แต่เธอดึง มรณภาพสมควรแท้ แก่ธรรมที่เธอทำไว้ในกาลก่อน" อันภิกษุ ทั้งหลายพูดตามว่า "ท่านบรรลุวชิรมนของท่านเป็นอย่างไร? พระเจ้าข้า" ได้ตรัส (อดีตนาน) อย่างผิดคาด (ดังต่อไปนี้):- [ บูรพธรรมของพระมหาโมคลานนะ ] ดังได้กล่าวมา ในอดีตกาล กลุงครูผู้หนึ่ง เป็นชาวเมือง . กิ ฎ สุมฺภูจาปุโล แปลว่า ยังกกให้ตั้งพร้อม. ๒. มรณ ปณโต แปลว่าถึงแล้วซึ่งมรณะ.