บุพพกรรมและผลของการชักชวนมหาชนในพระธัมม์ทัณฑ์ : หน้า 119/189

ประโยค - พระธัมม์ทัณฑ์ถูกแปลภาค 5 - หน้าที่ 117 [ บุพพกรรมของสันติทิมาอามาตย์ ] ในปีที่ ๘๑ แต่ปีนี้ครั้งพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่า วิภัสสา ข้าพระองค์บังเกิดในครอบครู ๑ หนึ่ง ในพันธุมคนคร คิดแล้วว่า ' อะไรหนอเนี้ ? เป็นกรรมที่ไม่ทำการตระครบหรืบปีบั่น ซึ่งชนเหล่านี้ ' ดังนี้แล้ว เมื่อใคร่ครวญอยู่ จึงเห็นกรรมคือการป่าวร้องในบุญทั้งหลาย จำเดิมแต่กาลนั้น ทำกรรมนี้อยู่ ซ้ำชวนมหาชน เท่าที่ว่าป่าวร้องอยู่ว่า ' พวกท่าน จงทำบุญทั้งหลาย, จงสมาทาน อุปลก ในบั้นอุบลประกันหลาย, จงเวียนทาน, จงฟังธรรม, ถือว่า รัตนอะอย่างอื่นเช่นกับพุทธะนะเป็นต้นไม่มี, พลท่าน จงทำลักการะ รัตนะทั้ง ๗ เด็ด." [ ผลของการชักชวนมหาชนบำเพ็ญกุศล ] พระราชผู้ใหญ่ ทรงพระนามว่า พันธุ์ เป็นพระพุทธิดา ทรงสำแดงเสียงของข้าพระองค์นี้ รับสั่งให้เรียกข้าพระองค์มาเพื่อแล้ว ศรสมัยว่า ' พ่อ เจ้าเที่ยวทำอะไร ? ' เมื่อข้าพระองค์กล่าวว่า ' ข้าแต่สมเด็จพระ พ้พระองค์ก็กล่าวประกาศคุณธรรมนั้นทั้ง ๓ ชักชวนมหาชนในการทำบุญทั้งหลาย. ' จักรษามว่า ' เจ้าจงบอกอะไรเที่ยวไป?! เมื่อข้าพระองค์กล่าวว่า ' ข้าแต่สมเด็จพระ พ้พระองค์เดินไป ' จักรษาว่า ' พ่อ เจ้าไม่ควรเพื่อเที่ยวไปอย่างนั้น, จงระดับวงดอกไม้ นี้แล้ว นั่งบนหลังนั่งเที่ยวไปเกิด' ดังนี้แล้ว ก็พระราชทานพวงดอกไม้เช่นกับพวกแล้วยกตา ทั่งได้พระราชทานน้ำที่ดีแล้วกับข้าพระองค์ ต่อมาพระราชา รับสั่งให้ข้าพระองค์ผู้กล้าท่านเที่ยวประกาศอยู่