คำฉินพระบำทปติฺฤต : หน้า 4/231

ประโยค - คำฉินพระบำทปติฺฤต ยกศพที่แปล ภาค ๖ - หน้า ที่ 4 และการกระทำไว้ในใจซึ่งปริตติ ท. รุณาติ นาม ชื่อว่าช่อรักษา อดตานี้ ซึ่งตน ๆ ปณทิตปรุโล อุบลผู้เป็นบัณฑิต อลดโคโน้โต เมื่อไม่อาญ (กาม) เพื่อองค์กระทำ องค์นี้ ดีสุด สุข ในวัย ท. ๓ องค์ปฏิฤตคติเดียว ย่อมประดับประคอง ซึ่งตอนนั้นเทียว อณฤดุมิ สมี มัย ในวัยแม่วัยใกล้วหนึ่ง ๆ ที กี สวย ถ่ายา (อุตตรวรภาพโณ) อ. ชนผู้รักษ์องค์ตน คิกูโต ผู้เป็นคุห์สมัสเป็นแล้ว น สกิโต ย่อไม่อาญ กามุ เพื่อ อันกระทำ กุลัส ซึ่งกุลอ (อุตตรวรภาพโณ) จิตฑาทปลสุดตาย เพราะความที่ แห่งตนเป็นผู้ขวนขวายแล้วในการเล่น ปรมเวย ในวัีนที่หนึ่งไร้ กุลัส อ. กุลัส (เตน อุตตรวรชนน) อันชนผู้รักษ์องค์ตนนั้น อุปมตน เป็นผู้ไม่ประมาทแล้ว หูตา เป็น กามภูมิ พิงกระทำ มุสีมนวย ในวัีนอั้นนี้ในท่ามกลาง ฯ สกิโต ถ่ายา (อุตตรวรภาพโณ) อ. ชนผู้รักษา ซึ่งตน (คิฐกูโต) ผู้เป็นคุห์สักสีเป็นแล้ว โบสนโต เลี้ยงดูบุตตรการ ซึ่งบุตร and เมีย มุสีมนวย ในวัีนอั้นเป็นท่ามกลาง น สกิโต ย่อไม่อาญา กามุ เพื่ออันกระทำ กุลัส ซึ่งกุลอชายร (กุลส) อ. กุลส (อย อุตตรวรชนน) อันชนผู้รักษ์องค์ตนนั้น (อุปมตน) เป็นผู้ไม่ประมาทแล้ว (หูตา) เป็น ปฐมเว ย กฎพูเผา พิงกระทำ ในวัีนอั้นในเบื้องหลัง นั่นเทียว ฯ อุตตา อ. เตน อุตตรกูชนน ปฏิฤตคติฺโว เป็นสภาวอัน ชนผู้รักษ์องค์นั้น ประดับประคองแล้วเทียว เอวัง มั๊ดด้วยปราการ ฉะนี้ โหติ ย่อมเป็น ฯ ปน แก้วา (คุสส อุตตรกูชวนสุต) เมื่อ ชนผู้รักษ์องค์นั้น องโรนุสสุ ไม่กระทำอยู๋ อย่างนี้ อดตา