ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำสรรเสริญพระบารมีพระสัมพุทธเจ้า ภาค ๖ - หน้า 139
เรื่องสุวรรณเจดีย์แห่งพระสถลาภ
๒๕. ๑๕/๘ ตั้งแต่ โส พุทธมโน อาณุวา ตาดคำ เป็นต้นไป.
โส พุทธมโน อ. พุทธมโน ม.แล้ว อนมิ- วนทิวา ไม่ถาวรบังคมแล้ว ตาดคำ ชึ่งพระตาดกาค วนทิวา ไหร่ แล้ว เทวฤทธิ์ ชึ่งเทวาสถาน ตอว นั้นนนเทียว ออกูล ได้เขียน อยู่แล้ว ๆ สุกโตบ แม้ อ. พระสุดา อาภรัตซ์แล้วว่า พุทธมโน คู่นอพราหมณ์ คู่อ อ. ท่าน มบญลย์ ผ่อมสำคัญ อิม ปเทส ซึ่งประเทศนี้ว่า ก็ เปนอะไร อิติ ดังนี อิต ดังนี้ ๆ (พุทธมโน) อ. พราหมณ์ (อานา) กราบทูลแล้วว่า โคตน ขาแต่พระโคตน โก ผู้ตรัส อ. ข้าพระองค์ นุนามิ ย่อมไหว้ (ณินคุณ) ด้วย อันคิวว่า (อิก ฐูจิน) อ. ที่นี่ อดตเจดีย์ฐาน เป็นที่แห่งเจดี อันมาแล้ว ปาเวิญา ตามประเพณี อมฤกิ ของข้ารองค์ ท. (ไหติ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี อิต ดังนี้ ๆ สุโข อ. พระสุดา ดำ พุทธ มันส์นั่น สมุไอเสส ทรงให้ร้นเรืองด้วยดีแล้ว (จนนน) ด้วยพระคำสวา พุทธมุน คู่อพราหมน์ สาต อ. กรรมอันยงประโยชน์ให่าสำเร็จ ตาย อันท่าน วนทุนเดน ผู้ใหัร้อยอยู่ อิม ฐาน ซึ่งนี้ กำ กระทำแล้ว อิติ ดังนี ๆ กิฎญ อ. กิฎญ, ท. สุวา ฟังแล้ว ตู วานนี้ ซึ่งพระดำรัสนั่น สัสย์ ยังความสงสัยว่า