ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉันพระธรรมปฏิรูปยา ย่อกพักเปล่า ภาค ๖ - หน้าาที่ 134
เรื่องสัมพูหลภิญญ
๒๘. ๑๑/๕ ตั้งแต่ เอกวิส สิ ปูฉสุตาภิญญ เป็นต้นไป
ที่ คามพิสิฎวา เอกวิส ในวันหนึ่งภิญญ อภิญญ ท.
ปูฉสุตา ผู้มีร้อยห้าเป็นประมาณ นิศิณา นั่งแล้ว อุปฐาน-
สลาาย ที่ศาลอันเป็นที่บรรจุก ถิ ยังก้อกว่า อาวุโส แนะผู้มีอายุ
ก็ นุ โจ อ. อะไรหนอแแล สุข เป็นความสุข อิมาสิ โลโก ใน
โลกนี้ (ไหตุ) ยอมเป็น อิต ดังนี้ สุบญาจเปล่า ให้ตั้งขึ้นพร้อม
แล้ว ๆ ตกฤ สภิญญ ในภิญญ ท. เหล่านั้นนา เกจีภิญญ อ.
ภิญญ ท. บางพวก อาหาร กล่าวแล้วว่า สุข นาม ชื่อ อ.ความสุข
รชชูสุขทีลี อันเช่นกันด้วยความสุขในความเป็นแห่งพระราช นฤดี
ยอดิ ไม่มี อิต ดั้งนี้ ๆ เกจิภิญญ อ.ภิญญ ท. บางพวก (อาหัส)
กล่าวแล้วว่า (สุข นาม) ชื่อ อ. ความสุข กมุสุขีสี่ อันเชิญ
กับด้วยความสุขในกาม นฤดี ย่อมไม่มี อิต ดั้งนี้ ๆ เกจิ
ภิญญ ท. บางพวก อาหาร กล่าวแล้วว่า สุข นาม ชื่อ
อ. ความสุข สาธิมิโภนสุขทีติ อันเช่นกันด้วยความสุขในการ
บริโภคข้าวสกลและเนื้อ นฤดี ย่อมไม่มี อิต ดั้งนี้ ๆ
สุตา อ. พระศาสดา อนาคตวา เสด็จมาแล้ว เตศภิญญ์
นิสิเนุภูฏาน สู่ที่แห่งภิญญ ท. เหล่านี้นั่งแล้ว ปูฉิวา ตรัสถาม