คำฉัตรพระมหามงกุฎถูกถวาย : หน้า 130/231

ประโยค - คำฉัตรพระมหามงกุฎถูกถวาย ยกทักษิณเปล ภาค ๖ - หน้า 130 สรรณะนั้นเป็นธรรมชาติไม่วันไหว อา สตรัแล้วว่า ปสุสิต ยอมนิ พิจารณา ซึ่งอริยสัจ ท. จตุวิถี ๔ สมุปปุญาย ด้วยปัญญาโดยชอบ อดิ ดังนี้ หิ ด้วยว่า โย ปุคคล โอ. บุคคลใด โส,' ถึงแล้ว เอาตานิ พุทธรตาน ทิณี รัตนาน ซึ่งอันนะ ท. มีรนะ คือพระพุทธเจ้าเป็นต้น เหล่านั้น สรณะ ว่าเป็นสรรณะ ทุสรณ์เสน ด้วยอำนาจแห่งการเห็น สัจฉาน ซึ่งล้วงจะ ท. เอสต์ เหล่านั้น สรณะ อ. สรณะ เอ็ด นั้น ตสุส ปุคคลส สุแห่งบุคคลนั้น เช่น ๆ เป็นสรรณะเทมด้วย อุตตม ๆ เป็น สรรณะสูงสุดด้วย (โทคี) ยอมนิ เป็น ๆ ก็ โอส ปุคคลใดน ปฏิรูป อาศัยแล้ว เอต สรณะ ซึ่งสรรณะนั้น ปฏิรูป ย่อมพัน วุฏุกทุกขา จากทุกข์ในวัฏฐา สกลสุขสมานิ แม้ทั้งสิ้น ตสุมา เพราะเหตุนี้น (วณิ) อ. พระคำรัสว่า เอต โอ สรณี อ. สรณะนั่นแล เง มัน เป็นสรรณะเกณฑ (โหติ) ยอมนิ อติจาก ดังนี้เป็นต้น (ภควาค) อันพระผู้พระ- ภาคเจ้า วุฏติ สรณะ แล้ว อติ ดังนี้ ตสุส โอ อติ วจิตุ วจนะสุด แห่งคำว่า โดย งั้นเป็นต้นนั้น (ปณุเทนด) อนันต์ติ (เวทิตพุโธ) พึ่งทราบ ฯ --------------