คำอธิษฐานพระมงกุฎ ทรงฤทธิ์ ภาค ๖ : หน้า 166/231

ประโยค - คำอธิษฐานพระมงกุฎ ทรงฤทธิ์ ยกพักแปล ภาค ๖ - หน้า ๑๖๖ อ. เทวดาผู้พระราชา สกโก พระนามว่าสักกะ กโร ติ ยมทรงกระทำ สันหิ ซึ่งความสันหา มียใน เรา ยี่ ใด เอ๋ สกุณ มีย สันหา สันหิสุ สกุณ กัตตุ อ. ความที่แห่งความสันหา ในเรา เป็นการอันทั่วสักกะทรง กระทำแล้วนั้น อนุจริต เป็นคุณชาติมันอัศจรรย์ (โหติ) ย่อมเป็น ี เพราะว่า เทวดาผู้พระราชา สกโก พระนามว่าสักกะ อยู่นี้ สุวา ทรงดับแล้ว มนุษย์ ลิง พระธรรมเทนา โสดาปุ โน เป็นโสดาบัน หฤทิว เป็น วิชิตวุฏฐะ วิธีสมแล้ว ชรสุกกาว่า ซึ่ง ความเป็นแห่งทั่วสักกะผู้แก่ ปฏ Io ทรงดึ แล้ว ครูสกุกาว่า ซึ่ง ความเป็นแห่งทั่วสักกะผู้หนุ่ม นิสัยฉาย เพราะอัย มซึ่งเรา ี จริงอยู่ อหๅ เรา อสสุ สกุกสฺ เมื่อทั่วสักกะนัน นิสนุนสุข ประทับนั่งแล้ว มหาเจด ในนำกาล เทวปราสา แห่งเทพบารมี อินทสาลาคุ์ ณ ถิ่นชื่ออวิมาส (อุดโลน) มรดกยาถุสติดสุด ปนจิสฺฉนุพนฺทวปุตติ ปริโต กวา อากกาดา ในกาลแห่งพระองค์ ผู้อ่านภัยแต่ความตายคุกคามแล้ว ทรงกระทำแล้ว ซึ่งเทพบุตรผู้เป็น นักฟ้อนชื่อว่าปฐมสฺย ข้างหน้า เสด็จมาแล้ว วตทา ตรัสแล้วว่า อาต ลูก่อนทั่ววสละ ตูอ อ. ท่าน ปฐม ปฐม ปฏุท์ ซึ่งปัญญา ม กะเราว ตูอ อาทิน อิฐสุ ย่อมปรารถนา ยงฺกจินิ ปญฺญ ซึ่งปัญหาขัดใจ ข้อหนี่ มนส ในพระไท อหๅ อ. เรา กโรติ จะกระทำ อนุตํ ซึ่งส่วนสุด ปญฺทสุต สุตวเอ นั่นน้นเทียว เต แก่ท่าน อิติ ดังนี้