การบรรยายถึงพระโพธิสัตว์และเทพบุตร : หน้า 87/231

ประโยค - กินฐิพระถิมปทัษฎาก ยกศพที่แปล ภาค ๖ หน้า ๘๗ พูทธเจ้เทีย วิรจิต ย่อมรุ่งเรื่องวิเศษ อติกุมม ก้าวล่วง เทว ซึ่งเทพ ท. สุพบ พ ทั้งปวง อิติ ดังนี้ (ธมมาสุภภาพกาจิราม.) อันพระธรรมสังคาหกาจิรั วุปติกล่าว แล้ว ๆ ปนะ ก็ อสุ สตกุ เมื่อพระศิดดามพระองค์นั้น อติภิวา นิสิทธิส ประทับนั่งทรงครองบัลลังค์ สุพเทพวาด ซึ่งเทวาลั้นปวง ท. สรรัปปาย ด้วนพระรัศมีแห่งพระสิริระ อุตฺโน ของพระองค์ เอ๋ อย่าถนี มาตา อ. พระมารดา อนุกฺวา เสด็จมาแล้ว ฯ สรีบปรา อ. เทพบุตร อินฺทโภติ แม่อัญชนะ อนุกฺวา มแล้ว นิสิทธิ นั่งแล้ว ทุกนิสิ ปุลสอรณ พระปรัศเดียววา นั่นเทียว ฯ องฺร อ.เทพบุตรชื่ออ้างอรั (อนุกฺวา) มาแล้ว (นิสิทธิ นั่งแล้ว วมปุลสอรณ พระปรัศเดียววา)นั่นเทียว ฯ องฺร อ.เทพบุตรชื่ออ้างอรั นั่น เทวตา สัตฺต ฯ ครั้มนอแมทา ก. มาหลกาญฺ ผู้มีศักดิ์อันใหญ่ สนิปิตดำสู ประชุมกันแล้ว อนุกฺวา ไปบราส แล้ว ลิิ ได้แล้ว โอกาส ซึ่งโอากาส ธาน ในที่ ทวาทรโยชนิก อันประกอบด้วยโยชน ๒ ฯ อินฺทโก อ. เทพบุตรชื่ออาอิทนก ฯ นิสิทธิ นั่งแล้ว ตกฺกเอา ฯ นี่เท่านั้นนทีว ฯ สทฺฎ ฯ อ. พระศาสดา โอโลภฏวา ทรงแสดงแล้ว เต อุปิปติ เทวปฏโต ซึ่งเทพบุตร ท. แม่ทั้งสองเหล่านั่น ถาเปฏกาม เป็พิ่งครรไครให้ราบ