คำฉูฐพระธรรมปัจจุบัน : หน้า 129/231

ประโยค - คำฉูฐพระธรรมปัจจุบัน ยกศัพท์เปนภาษี คำ - หน้า 129 หมวดสองแห่งบทว่า เนตร สรณ อิตติ คำนี้ ๆ อิตติ วณี อ. คำฉวา โย จ อิตติ ดังนี้เป็นตน (สุตตรา) อันพระศาสดา ทรงแสดงแล้ว สรณ ซึ่งสรณะ อญมฆัม อันไม่เกยม อนุตม์ อโนสูงสุด อารุณี ทรงพระปราถนาแล้ว ทุสุนดู เพื่ออนทรงแสดง สรณ ซึ่งสรณะ เขม อันเกยม อุตม์ อนสูงสุด ๆ อตูโถ อ. เบื้องความว่า ส่วนว่า โย ปูคโล อ. บุคคลใด เขาภูใจ วา คือ อ. คฤหัสถ์หรือ ปฐพีโอ วา คือ อ. บรรพชิต นิสสาย อาตัยแล้ว พุทธธรรมสูญมุนาสุตติมุจฉาน ซึ่งกรรมมานคือภาร ตามระลึกถึง ซึ่งพระพุทธเจ้าและพระธรรมและพระสงฆ์ อันมีคำว่า คติเปิ แผ่เพราะเหตุนี้ โส ภวา อ. พระผู้พระภาคเจ้าพระองค์นั่น อรห ทรงเป็นพระอรหันต์ สุมฺมณุโพ เป็นผู้ตรัสรู้เอง แล้วโดยชอบ (ไทติ) ย่อมเป็น อิติ อาณา คำนี้เป็นต้น คูโต ถึงแล้ว พุทธี จ ซึ่งพระพุทธเจ้าถ้วย ธมฺม จ ซึ่งพระธรรมด้วย สงฺฆ จ ซึ่งพระสงฆ์ด้วย สรณิ ว่าเป็นสรณะ สตฺชนะ เลฺกรมหาแสน คำอาญาแห่งวัดอุทํปลเสรีที่สุ ดํ สรณคมน์ อ. การึงซึ่งสรณะนั้น สุตฺสอี ปุคคลสตฺ แห่งบุคคล แม้นั้น กูปปี ย่อมกำไรบ จติ ย่อมหวั่นไหว อญุตติอิตติยามนาทีที่ที กิจเจี คด้วยก็ ท. มีการ ไหวซึ่งเดีรยี่อืนเป็นต้น ปน แต่ว่า (อคาวา) อ. พระผู้พระภาคเจ้า ปกอเนโถ เมื่ออทรงประกาศ มุคคน อนาคตสันเจอ ซึ่งสรณะอันมาแล้ว โดยบรรทัดเทียว ทุสตู เพื่อ อันทรงแสดง ตสุส สรณคมนสุจ ออกวา ซึ่งความที่แห่งการถึงซึ่ง