2 ครั้ง
ในหน้าที่ 171 ของคำฉิพพระธรรมปฏิรูปกถา กล่าวถึงความสำคัญของการอยู่ร่วมกันของนักปราชญ์ที่นำมาซึ่งความสุข การอยู่ร่วมกันในที่อันเดียวกันถือเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้เกิดความสุข และนักปราชญ์นั้นมีบทบาทในการนำพาความสุขมาให้แก่ผู้อื่น ในขณะที่พูดถึงการร่วมมือ การดำเนินชีวิตร่วมกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรอบของศาสนาและปัญญา ที่จะช่วยสร้างสรรค์สังคมให้มีความสุขอย่างแท้จริง สามารถศึกษาเพิ่มเติมที่ dmc.tv
-แนวคิดเกี่ยวกับความสุข
-บทบาทของนักปราชญ์
-การอยู่ร่วมกันในสังคม
-ความสัมพันธ์ระหว่างการอยู่ร่วมกันและความสุข