เรื่องนายนันทยะ : หน้า 185/231

ประโยค - คําชีพระมป์ที่ถูกต้อง ยกพักแปล ภาค 6 - หน้าที่ 185 เรื่องนายนันทยะ ๒๘.๑๕๕/๑๑ ตั้งแต่ อเทพทิวัส มหาโมคคุลีลานตุเกโล เป็นต้นไป. ครั้งนั้น อเทพทิวสู ในวันหนึ่ง มหาโมคคุลีลานตุเกโล อ. พระเถระชื่อว่ามหาโมคคลลานะ คนควา ไปแล้ว เทวาริก สู่ที่ จารีในเทวา จิโต ยืนอยู่แล้ว อภิทร ณ ที่ไม่ไกล ปลาสถุส แห่งปราสาท ๓๙๙ มัน ปุจฉิ ถามแล้ว เทวาอุตตะ ซึ่งเทพพฤกษ ท อาเคด ผูมาแล้ว สนทิกิ สู่สำนัก อฏฺฐโน ของดนว่า ทิพพุปลาสาไท อ. ปราสาทอันเป็นทิพ อุจจรคุณปรณูโณ อนเต็มรอบแล้วด้วยหมู่ แห่งนางอัปสร เอโส นัน นิพฤฒโโต บังเกิดแล้ว กุลส วุ่ ดิต ดังนี้ ๓๓ ครั้งนั้น เทวาอุตตะ อาเทพพฤท ท ๓๓ เหล่านั้น อภิวาณนา เมื่อจะบอก วิมนาสากิ ซึ่งเจ้าของของวิญาน อสุส เครสุส แก่พระเถระนั้น อหัสู กราบเรียนแล้วว่า กนุตา ข้แต่อน ผู้เจริญ วิภาร อา วิหาร คนปดิผุเตน อนตรูของคุณนดี นนทียเนน นาม ชื่อว่านันทยะ เฉน ใด ภารตวา ยังบุคคลให้ระทำแล้ว กินโน ถาวแล้ว สุตู แก่พระสถาคต วิสิฏปลน ใบป่าอ๋อวิสิปลนะ- อเด วิมาน อ. วิมานนันน นิพฤตุตัว บังเกิดแล้ว อุตาย เพื่อประโยชน์ สกุสุ หนุนทิสุด แก่นายนันทยะนั่น อติ ดังนี้ ๓๓ อฏิ อุราวาสโลมี แม่ อ. หมูแห่งนางอัปสร ทิสวา เห็นแล้ว นํ เระ ดัง ว้า พระเถระนั้น