คาถาและการอธิบายความหมายในพระพุทธศาสนา : หน้า 142/231

ประโยค - คำฉัตรพระธัมมปฏิสังขาร ยกพัทธเปล ภาค ๖ หน้าแท 142 บุชายู่ อภิเทนาททีี สามมิตุมุมหิ จ ด้วยสามจิกรรม ท. มีกำ อภิวามเป็นต้นด้วย อุติ ปญฺญาเหี้ยง จ ด้วยปัญจ์ ท.๔ ด้วย (อิติ) ดังนี้ (คาถาปาฏิสุธ) แห่งบานแห่งพระคาถาว่า ปุชฌาร ปุชฌโต อิติ ดังนี้ (คาถาโต้) อ.พระคาถาคุณ ทุสสติ ย่อมทรงแสดง ปุชฌาร ปุคคล ซึ่งบุคคล ท. ผู้ควรเพื่ออนุชะ (ปทุม) ด้วย บทอันมีว่า พุทธเณ อิติ อิติด ดังนี้เป็นต้น ฯ (อุติโก) อ. อรรถว่า สมมาสุพุทธเณ คือ ซึ่งพระสัมมาสัม- พุทธเจ้า ท. (อิติ) ดังนี้ (ปทาสุส) แห่งบานแห่งพระคาถาว่า พุทธเณ อิติ ดังนี้ ฯ (อุติโก) อ. อรรถว่า ยา ว่า หรือว่า อิติด ดังนี้ (สุกทสุส) แห่งศัพท์ว่า ยา อิติด ดังนี้ ฯ อุติโก อธิบว่า อติภาวว่า อถาว อเถ อย่างหนึ่ง อิติ ดังนี้ ฯ (ป่า) อ. ทาวา ปญฺญาพุทธเณ อิติ ดังนี้ (คาถาเทดน) กติ เป็นบทอันพระคาถาดรัสแล้ว ทุตฺต พุทธเณ อิติด ในบทว่า พุทธเณ ดังนั้น ไฉดี ย่อมเป็น ฯ สาวก ฯ คือ ซึ่งพระสาวก ท. ด้วย ฯ (อุติโก) อ. อรรถว่า สมติคณดตนหากภิญญามปญฺเจม ผู้ม ธรรมเป็นผู้ดั่งนี้ว่าสีอิตัตพ้นฯ คำตาและทิฏฐิและมานะอันก้าวล่วงแล้วด้วยดี (อิติด) ดังนี้ (คาถาปาฏุส) แห่งบานแห่งพระคาถาว่า ปุญฺญ สมติคณดตน ฯ (อุติโก) อ. อรรถว่า อติภาคนโสภคปิฏเทว ผู่มีความเศร้า โศกและความร่าไห้อันก้าวล่วงแล้ว (อิติต) ดังนี้ (คาถาปาทสุ) แห่งบานแห่งพระคาถาว่า ตินณโต โศภนปิฏเทว อิติด ดังนี้ ฯ อุติโก