การอธิบายพระธรรมปิฎก: ภาค ๑ : หน้า 5/231

ประโยค - คำอธิบายพระธรรมปิฎกฉบับทุลบียกศ์พระแปล ภาค ๑ หน้า ที่ ๕ อ. ตน ปิยะ นาม ชื่อว่าเป็นที่รถ โหที ข้อเท็ น หามได้ (โส อตุครกขณาโน) อ. ชนผู้รักษ์ชึ่งคนนั้น กโริด ย่อมกระทำ น อุตตานี้ ชึ่งตนนัน อายปรายแนว ให้เป็นสภาพอธิบายเป็นที่ไปในเบื้องหน้าหน้านี้เทียว ปน ก สี สง เพราะว่า (อุดรครกขบปทุพพุทธา) อ. ชนผู้รักษ์ชึ่งตน ปพพชิต เป็นบรรพชิต (หุตวา) เป็น กโร่นโด กระทำอยู่ สุขยัง ซึ่งการสายาย ธารนโด ทรงจ้อง วาเนนโด บอกอยู่ กโร่นโด กระทำอยู่ วดปุจฏิฎี ซึ่งว่าระและวัตรวรอสงคระ ปรมวย ใน ว่าที่หนึง อบุปชิต ชื่อว่าจอมถึงทั่ว ปามท์ ซึ่งความประมาณ มุขุมวย ในว้อื่นมีในทามกลาง ซูร ณสมธม โน อ. สมธรรม (เตน อุดครกปทุมเทน) อันบรรพชิตผู้รักษ์ชึ่งตน นั้น อุปมฎ-เทน เป็นผู้ไม่ประมาณแล้ว (หุตวา) เป็นกาดพโท พิงกระทำ ปจิมวาม ในวั้อนมีในเบื้องหลัง อุตตา อ. ตน ตน อุตต-รุกปทุมเทน ปฏิจกโโต เป็นสภาพอันบรรพชิต ผู้รักษ์ชึ่งตนนั้น