การบรรยายถึงพระมหามปัญญา : หน้า 160/231

ประโยค - คำฉีพระมหามปัญ ญถูกแยกซับเปล ภาค ๖ หน้า ๑๖๐ ปุคคลสุส แก่บุคคล ผู้นิมติบริโภคโดยประมาณ อติ ดังนี้ โอวาทนโต เมื่อจะทรงสอน อุตตริ ยิ่งขึ้น อาหาร ตรีสแล้ว คาดิ ซึ่งพระคาถา อิม นี่ว่า เวทนา อ.เวทนา ท. มนุษสุด ของบุคคลผู้นิมติ แต่มนุ สติโต ผัสสะ ในกาลทุกเมื่อ ชานโต ผู้ยังอยู่ มุตติ ซึ่งประมาณ อทุโณโถ ในโภชนะอันองค์คนได้แล้ว อุตส นั่น ตนุา เป็น ธรรมชาติบงบงง ภวติ ย่อมเป็น (โอโล ภูฏคาหโรร) อ. อาหารอันบุคคลบริโภคแล้วนั้น ปายย รักษาอยู่ อยู่ ซึ่งอายุ ชีวิต ย่อมความรำำรา ไป สนิท ค่อย ๆ อิดิ ดังนี้ ๆ ๔๕. ๑๓๓/๕ ตั้งแต่ โส อภัยน สมนยะ นาฏิโกนปรมตาย เป็นต้นไป อภัยน สมนยะ โดยสมยี้อีก โส ราชา อ. พระราชานั้น สนฌิจีตวา ทรงดำรงอยู่ด้วยแล้ว (อุตโต) นาฏิโกนปรมตาย เพราะความทีแห่งพระองค์ ทรงเป็นผู้บำบัดอันมิทะนานเป็นประมาณ เป็นอย่างยิ่ง สุปปปโต เป็นผู้ทรงถึงแล้วซึ่งความสุข คนสุริโธ เป็น ผู้รงมีพระสรีระอันบาบง อโหสิ ได้เป็นแล้ว ๆ อก ครั้งนั้น