ยมกปฏิหาริย์ : หน้า 75/231

ประโยค - คำนี้พระบิณฑบาตทุกสภาพ ยกเว้นแต่จะเปล่าภาค ๖ หน้า ๗๕ เรื่องยมกปฏิหาริย์ ๑๖. ๖/๗ ตั้งแต่ สุตม์ ทิวาส อยูสมโณ จ เป็นต้นไป. สุตม์ ทิวาส ในวันที่ ๙ คุณวา เอกสุ้ม ปฏิญาเสนา สุตา ิจิรณ์ ประปนากาล ในกลางอันเป็นที่ไป แล้วลื่น บนหลังแห่งหินดาด แห่งหนึ่ง แล้วหม ซึ่งจีร (จินดานน) ด้วยอารมณ์ว่า มัย อ. เรา ท. จริสุสาม จักเที่ยวไป ราชเทค ในเมืองราชคฤฑ์ ปัจจุบัน เพื่อ นิบำบัด อิติ ดังนี้ อยูสมโณ มหาโมคคัลลานูส จ แห่งพระเกจร ชื่อว่า หมาโมคัลลานะ ผู้มีอายุวัด ออยสมโณ ปิ์โทภารทวาสุง จ แห่งพระเกจรชื่อว่า ทินโทภาวะ ผู้มีอายุวัด รุตตกา อ. นักลง ท. ก็ด ยังถ้อยคำว่า อมิโก แนะผู้บริจู ปุพเพ ในกลางอ่อน ณ สุตาไลอ อ. ครุ ๖ วกัส กล่าวแล้วว่า มัย อ. เรา ท. อรนตุ, เป็น พระอรหันต์ โลก ในโลก อนู ย่อมเป็น อิตต์ ดังนี้ ปน ก็ ราชคฤ ชูจิน เมื่อเศรษฐ์ในเมืองราชคฤฑ์ อุสาสโตวา ยัง บุคคลให้ขึ้นแล้ว ปดีย์ ซ่งบาร วนฤดูส ทว่าอยู่ว่า สง ถว้า อรนา อ. อรนันต์ อดิ มีอนุไชร์ (โส อรนา) อ. พระอรหันต์ นั่น อาคุณตา จงมาแล้ว อากาศน โดยอากาศ คณุทูด งจือ เอาเด็ด อิติด ดังนี้ อชเช อ. วันนี้ ทิวา โส เป็นวัน สุตโตม์ ที่๓ (โหตี) ย่อมเป็น เอกปี ปฎคโล อ. บุคคลแม้นหนึ่ง อุปปนฺโต