พระเจ้าปเสนทิโกศล : หน้า 158/231

ประกอบ - คํานิชุพรธีมป้ฤทธิทถกถก ยกพักแปลง ภาค ๖ - หน้าที่ 158 เรื่องพระเจ้าปเสนทิโกศล ๓๓. ๑๒๕/๑๔/๑๕ ตั้งแต่ เอกสุเมธี สมเย ราช เป็นต้นไป ที่ ความผิดว่าว่า เอกสุเมธี ในสมณหนึ่ง ราชา ๙. พระราชา ภูษิต ย้อมทรงเสวย โอฬา ซึ่งพระเจตธาราณ คุณฯ- โทนสุด แห่งทะนานแห่งอาวาส สุปภิชชน เนิน ด้วยแกงและกับ ตุปิยเนิน อันสมควรแก่พระราชาธานนั้น ๆ เอกวิล้า ในวันหนึ่ง โส ราชา ๙ พระราชานั้น ภูฏสมบัติ อภิไต ก วา ไม่ทรงบรรเทา แล้ว ซึ่งความเมา ด้วยดีด้วยเช่นวา คณควา เสด็จไปแล้ว สนติ สำนัก สตก ของพระศาสดา กินนุรอป ผู้พระรู้อันร่วงลำบาก แล้ว สมุริวัตุตุโน ตราบเป็นไปรอบด้วยอยู่ อิตโต ขนนี้ด้วย อิตโต ขนนี้ด้วย นิททาย ศิษยามาโนป ผู้แผ่คงความหล่ำครอบ งำอยู่ อลโกโน โด เมื่อไม่ทรงอาด จีบซึม ต่ออุณหวาน ถีบ ตรง นิสิที ประทับนั่งแล้ว เอกนุต๋ ณ ส่วนสุดข้างหนึ่ง ๆ ออก ครั้งนั้น สตก อ.พระศาสดา อาหาร ครั้นแล้วว่า มหาราช ดู่อนมาหาพิธ ตู อ.พระองค์ อวิตสมิตวา ไม่ทรงพักผ่อน แล้วเที่ยว อากโด เป็นผู้เสด็จนามแล้ว อส ย่อมเป็น ก็ หรือ อิตติ ดังนี้ น. ราชาน กะพระราชมัณฑ์ ฯ (ราชา) อ.พระราช (อาทิ) กราบทูลแล้วว่า ภานุเต บ้านแต่พระองค์ผู้อยู่ อาม พระเจ้า มหา-