การไม่พึงสมาคมกับสัตว์ : หน้า 178/231

ประชด- คดีพระรทมพจถถูกฎา ยกพื่นภา ร ๗ หน้า 178 สมาคมอุเฒอญ เน ไม่พึงสมาคม (สูตรตี วา) ด้วยสัตวว์ ท. หรือ (สูงเจริญ วา) หรือว่า ด้วยสัตวา ท. อุปโยนย์ อันไม่เป็นที่รัก (ทุกานับ) ในกาไหน ๆ คือว่า (เอกบุญมี) มันไม่ขานหนึ่ง (อิตติ) ดังนี้ (ปากสุ) แห่งว่า มา ปีเฮี คิต ดังนี้ ๆ (ปฏิจา) อ. อันตามว่า (ปฏูคโล) อ. บุคคล (น สมาคมอุเฒอญ) ไม่พึงสมาคม (สูตรตี วา) ด้วยสัตว์ ท. หรือ (สูงเจริญ วา) หรือว่า ด้วยสัตวา ท. (ปิยหิ) อันเป็นที่รัก (น สมาคมอุเฒอญ) ไม่พึงสมาคม (สูตรตี วา) ด้วยสัตว์ ท. หรือ (สูงเจริญ วา) หรือว่า ด้วยสัตวา ท. อุปโยนย์ กิรณา เพราะเหตุอะไร (อิติ) ดังนี้ ๆ วิสาสชนะ อ. อันฉลวยว่า หิ เพราะว่า ปิยะน สตูสงขราน วิโยคตผล อทสูน จ อ. การไม่นิเที่ยงสิ่งสัตว์และสังวร อ.นั้นเป็น ที่รัก ด้วยอาณาจาแห่งความผลัดพรากด้วย อุปโยนย์ สตูสงขราน อุปสมบาเลน ท สตูณ จ อ. การเห็น ซึ่งสัตว์และสังวร ท. อัน ไม่เป็นที่รัก ด้วยอาณาแห่งการเข้าไปหาค่อย ๆ ทุกบ์ เป็นเหตุเครื่อง นำมาซึ่งทุกข์ (โหนิต) ย่อมเป็น (อิตติ) ดังนี้ ๆ (อดิโก) อ. อรรถวา อภิ ทสาสนกสุสึ อ. การเห็นและการไม่เห็นนี้ อุทิฐ แม้ทั้งสอง ทุกบ์ เป็นเหตุเครื่องนำมาซึ่งทุกข์ (โหติ) ย่อมเป็น ยามา เหตุใด สตูมา เพราะเหตุนัน (ปกโล) อ. บุคคล น กรณู ไมพึงละทำ สตูด วา ซึ่งสัตว์หรือ สตูจา วา หรือว่า ซึ่งสัตว์ กณจิ อะไร ๆ ปิย นาม ชื่อว่าให้เป็นที่รัก (อิตติ) ดังนี้