การปฏิบัติของพระภิกษุในพุทธศาสนา : หน้า 34/231

ประโยค- คำนี้พระมิมะทุจสัตย์ ยกทัพพาแปด ภาค ๕ หน้า 34 อ. ภิญ ท. อาโรนู้ส กราบขวัญแล้ว ติด อุดี ซึ่งเนื้อความนั่น ตกคตสูด แก้พระตกคต ฯ สุตา อ. พระศาศดา สุตาา ทรงสันบแล้ว กัล ซึ่งถ้อยคำเต่า ศภิญู ของภิญญ ท. เหล่านั้น ดูวา ตรัสแล้วว่า ภิกษุข คู้ก่อนภิกษุ ท. จุลลาคอุปาลโก อ. อุบาสคือว่าวจุลลาค ลิ ได้แล้ว ชีวิต ซึ่งชีวิต กุมภาสิย นิสาสาย ของา เพราะอภัย ซึ่งนางกุมภาสิ ท. ด้วยนนเทียว อุตตโน อากราวน จ เพราะความ ที่แห่งตอนเปนปุญญระทำด้วย หิ ด้วยว่า สุตตอ อ.สัตา ท. นิน นาม ชื่อเหล่านี้ กะวา กระทำแล้ว ปาปมึง ซึ่งกรรมอันลามก อุตตนา ด้วยตน กิลิสุนติ ยอมเศร้าหมอง อุตตนา ว ด้วยตนเทียว นริยาที่สุด อภัยสู ในอบาย ท. มีรถเป็นตัน ปน ส่วนว่า (สุตตา) อ.สัตา ท. กุตา กระทำแล้ว สุตติ ซึ่งสุดา คุอณุทุมา เมื่อไป สุตติ เจอ สุดติด้วยนั่นเทียว นิพพาน จ สู้พระนิพพานด้วย วิชาชนูดี้ ชื่อว่า ยอดหมดดวิเศษ อุตตนา ว ด้วยตนเทียว อิติ ดังนี้ อณะ คำว่า คำว่า อ. บาป (แยบ ปุคคลนะ) กด เป็นธรรม อนุบุคคลใดกระทำแล้ว อุตตนา ว ด้วยตนเทียว (โหติ) ย่อมเป็น (โส ปุคคลนะ) อ. บุคคลนั้น สูงกิริสุตติ ย่อมเศร้าหมอง อุตตนา ด้วยตน ปาอ อ. บาป (แยบ ปุคคลนะ) อติ เป็นธรรม อนุบุคคลใดไม่กระทำแล้ว อุตตนา ว ด้วยตน (โหติ)