คำฉัตรพระมาหมดฤกษ์ ยกพัดเปล ภาค ๖ : หน้า 210/231

ประโยค - คำฉัตรพระมาหมดฤกษ์ ยกพัดเปล ภาค ๖ - หน้านี้ 210 อย่างนี้ อิต ดิฉัน อาส ส ได้ทรงพระเดชแล้ว คาถา ซึ่งพระคาถา ท. อามา เหล่านี้ว่า ยสมี ปฏิกูล คโม นิวิสติ อ อ.๒. ย่อมะด่อ ในบุคคลได้ด้วย (ยสมี ปฏิกูล) จิตทติ ปิตติ อจิ แม อ. จิตย่อมเลื่อนไล ในบุคคลได้ด้วย โส ปฏคโล อบาคลัน วิสมส พิงค้นเคย โปล ในบูรณ อติสุขุปลุพลทก ผู้อื่นตาไม่เคยเห็น แล้ว ตสมีปี แม้นั้น กาม โดยแท้ อุปปล วา อ. ดอกอุบลหรือ (แสนชสบุปุ๋วา หรือว่า อ. ดอกไม้บานเกิดในน้ำอันเหลือ (ชายตา) ย่อมเกิด อุกเขา ในน้ำ (นิสารูย) เพราะอาศัย (อุภ กัจ) ซึ่งน้ำด้วย (กทุกม จ) ซึ่งป่อมตมด้วย ยกา ฉันได้ เป็ม อ. ความรัก ต นั้น ชายต ย่อมเกิด ทวิวิกา การอิ่ม เพราะเหตุ ท.๒ ปุพุพ เศษในวาเสน วา คือ เพราะการอยู่ร่วมกัน ในกล่ำก่อนหรือ ปัจจุบันปุญญตน วา คือ หรือ ว่า เพราะความเกิดอุบัติฉันเองเฉพาะแล้ว เออ ฉันนั้น อิต ดิฉัน ฯ สตฏา อ. พระศาสดา นิสารูย ทรงอาศัยแล้ว ตก คู่ ซึ่ง ตระกูลนั้น วิลาสิ ทรงประทับอยู่แล้ว เตมาสเอว สันกาลประกอบ ด้วยเดือนสามนั่นเทียวฯ เต ชายปิติภ อ. เมียและผัว ท. เหล่านั้น